Zenuwen: thuiskomen na 2,5 jaar !!
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg † Esther
01 Juni 2014 | Spanje, Palma de Mallorca
Ruim zes weken geleden vloog ik van Thailand naar Parijs en stapte een heel andere wereld in. Georganiseerd, luxe en ik had het constant koud. Het was dan ook van plus 40 naar plus 18 graden. Na twee en een half jaar at ik weer asperges en veel baguettes met kaas.
Ik ben dichter bij huis dan ooit...
Tegen de avond land ik in Parijs en wacht in de aankomsthal op mijn carpool-chauffeur, die ik via internet op opgespoord. Het is een treffer, want Cyrille blijkt een aardige chauffeur te zijn die met zijn hond en vriendin op weg is naar zijn ouders. Hij zet me 600 km verder keurig af bij het station in Vichy, waar ik even later Elly in de armen vlieg.
Elly en Marcel, een Nederlands stel, runnen in Arfeuilles (midden Frankrijk) een gezellige herberg. Ze hebben hun baan en huis in Limburg vaarwel gezegd en met lef en enthousiasme 'Auberge du Precontent ' geopend, met 5 kamers en een gîte (klein huisje). En dat alles omringd door weiden en bossen. Echt een plaatje en een heerlijke plek om te vertoeven! Marcel is een briljante kok en Elly een gezellige gastvrouw. Een perfecte combi!
Het is Pasen en ik help mee met serveren van de lunch voor de gasten. Mijn Frans is verweggestopt, maar kan toch af en toe iets nuttigs zeggen. De dagen vliegen om met wandelen, lummelen en kletsen.
Vervolgens carpool ik naar het zuiden van Frankrijk waar ik Frederique in het huwelijksbootje zie stappen. Twee jaar geleden sliepen we in dezelfde slaapzaal in Thailand en deelden lief en leed. We bleven contact houden. Toen ik haar vertelde dat ik eind april 'in de buurt zou zijn' bleek dat ze dan ging trouwen. Goed getimed!
De plechtigheid in het stadhuis was bijzonder, met mooie woorden, fietsbellen en bellenblazen.
Na het ja-woord en de lange kus, gaf de burgemeester hun een hand en een fles wijn. Die laatste gaf Frederique mij weer kado en ik heb 'm nog steeds (weliswaar leeg) bij me. Hij doet nu dienst als warmwaterkruik in bed.
Het bruidspaar en de gasten gingen op de electrische fiets naar een verbouwd boerenhuis op het platteland. Onderweg reden we door het dorp waar ze wonen en iedereen stond buiten te klappen, net alsof de koningin voorbij kwam. Zo leuk! In de boerderij hebben we gefeest, maffe foto's gemaakt en heerlijk gegeten.
Daarna ging mijn reisje verder naar naar Josee en Bertrand. Een Frans stel, die ik in Fiji leerde kennen. Ze wonen op een wijn- en lavendelgaard in een yurt (een mongoolse ronde tent). In Fiji zei ik bij ons afscheid: “ik kom jullie opzoeken hoor” en 6 maanden later komt mijn voornemen uit.
Ze zijn net terug van hun lange reis, die ze voornamelijk varend hebben volbracht. De yurt is geweldig, heeft wel electriciteit, maar geen stromend water. Alles gaat met waterkannen en de wc is in een kast verstopt. Als je de grote boodschap hebt gedaan, dek je die onder met een mengsel van zaagsel en zand. En om de poepgeur te verwijderen steek je een lucifer af. Zo eenvoudig kan het zijn!
En zo sliep ik een paar nachtjes in een echte yurt, met geurende lavendel om me heen en zelf gebrouwen wijn van Bertrand's vader. Na een avondje wijnproeven kocht ik 4 flessen wijn en nam die een paar honderd kilometer verder mee naar Italie.
Daar werd ik opgehaald door mijn nicht Nicolle. Een getrouwde en werkende moeder van 3 kinderen. Het is een gezellige drukte in huis en we doen spelletjes en gaan naar de speeltuin. Ineens ben ik weer in kinderland terecht gekomen.
Hun oudste zoon Davide skyped met de kinderen van mijn zus, van ongeveer dezelfde leeftijd. Hij gaat wekelijks naar de Nederlandse les en spreekt inmiddels een aardig woordje Nederlands. Mijn neefjes en nichtje vinden het leuk en spannend om met hem te praten en giechelen om zijn Italiaanse accent.
Ik ben buiten bezig en luister met een half oor mee. Om elkaar beter te leren kennen stellen ze elkaar vragen: wat zie je buiten, welke kleuren vind je mooi en mijn nichtje vraagt heel serieus: “hoeveel tanden heb jij uit?” Davide antwoordt meteen: “13” en vindt het een heel normale vraag. Dan gaan ze dieren raden. Davide noemt een dier in het Italiaans en de anderen moeten raden wat het is. Over een koe zegt hij: “deze staat in de dierentuin”. Hij bedoelt natuurlijk de wei, maar ik vind het heel inventief en goed gevonden. Leuk die kindergesprekken.
Mijn één na laatse vlucht gaat naar Palma de Mallorca....Ik pak voor de zoveelste keer mijn boeltje weer bij elkaar en vlieg weer naar een ander, voor mij onbekend, land.
De reden dat ik op Mallorca terecht kom is het idee om een boek te schrijven. Het leek me een aardige afsluiter van mijn 2,5 jaar durende trip.... Al mijn ervaringen op een rij zetten, weer herbeleven en wellicht heeft iemand anders er ook wat aan.
We zijn met 11 enthousiaste schrijvers en drie 'schrijfprofs'. Leuk te horen wat de andere willen schrijven: management lessen beschreven in een kookboek, het frivole leven van iemands oma, in 21 stappen naar de baan van je leven....De week vliegt voorbij. We schrijven, praten en eten heel wat af. En het resultaat is er ook. Iedereen heeft een begin gemaakt met zijn boek, sommigen hebben het zelfs af (daar hoor ik niet bij)! De laatste avond lezen we een pagina uit ons boek voor. Indrukwekkende verhalen!!
Na de schrijfweek ben terecht gekomen op een finca in Llucmajor, ten oosten van de stad Palma. Een van origine Duitse dame heeft zich hier 15 jaar geleden genesteld, alles verbouwd en het resultaat is prachtig. Een huis voor haar zelf en haar zoon en drie vakantie-units.
Mijn stulpje is een caravan aan het einde van het perceel. Met electriciteit, eigen terras, open keuken en badkamer. Als ik op de plee zit, zie ik door de rieten matjes het groen om me heen. Douchen is een feest, want ik heb zowaar warm water. Vanmorgen werd ik wakker door het gekwetter van de vogels en een miauwende poes (ze wilde ontbijt).
In ruil voor verblijf in dit paradijsje, help ik dagelijks mee. Met onkruid wieden, het terras schoonmaken en de huisjes poetsen. Lekker bezig zijn, vuile handen krijgen en meteen resultaat zien. En het wordt gewaardeerd. Voor mij een gouden formule!
En er is een zwembad, ligstoelen en palmbomen. Het paradijs is compleet. Het zonnetje schijnt, niet hevig, maar zeer aangenaam. Laat ik zeggen, factor 15 smeren voor mijn tere huidje.
Als ik 's avonds naar mijn stulpje terug ga, de bomen hoor ruisen en de kat me goede nacht zegt, ben ik heel tevreden.
Laatst was het fris, maar zo creatief als ik me inmiddels heb ontpopt, kwam ook daarvoor een oplossing: een lege wijnfles met schroefdop gevuld met heet water. En zie daar, mijn bedje voorverwarmd en in slaap gevallen met de wijnfles tussen mijn benen.
De buren hadden een feestje en hadden de (Duitse Schlager)muziek op het maximale volume staan. Normaal gesproken een situatie die, als je wilt slapen, rijp is voor ge-erger. Ik heb dat afgezworen en bedenk hoe het me terwille kan zijn. Dan moet je vindingrijk zijn...eigenlijk moest ik wel lachen om de liedjes die ik al jaren niet meer had gehoord . Opeens was ik gewoon benieuwd naar het volgende liedje. En zo ben ik toch in slaap gevallen. En dat zonder ge-erger en oordoppen.
Afgelopen 4 dagen was mijn vriendin Jacqueline hier. Ze nam de vrijheid, zwaaide haar vriend en dochters uit en vloog naar Mallorca 'om alvast even bij te kletsen in alle rust'. Lief! Nou dat kletsen hebben we gedaan! En ook met ons gehuurde autootje rondgetourd. Heerlijk genoten van elkaars verhalen, het strand, vissersdorpjes, winkeltjes, tapas, wijntjes, cappuchino de zon en ook knetterende onweer en regen. Leve Mallorca!
En nu? Nog 6 dagen en ik zet weer voet op Nederlandse bodem, na precies twee-en-een-half jaar te zijn weg geweest. Ik ben daarover best zenuwachtig. Wat gaat Nederland me brengen, hoe zal het zijn om weer bekenden om me heen te hebben, ben ik veranderd, gaat het me bevallen? Ik weet het niet. En dat is spannend. Maar daar hou ik wel van.
In ieder geval helpt het dagelijks schrijven aan mijn boek me wel om alles op een rijtje te zetten. Zoveel ervaringen, zoveel gebeurtenissen en zoveel mensen gezien, geholpen en gesproken.
Ik ben ontzettend blij dat ik de stap heb gezet. Hij leek groot, maar al gaande vormt zich de weg berg-op en berg-af. Heb veel kunnen doen als 'goede doelen nomade' en ook mede dankzij jullie giften her en der wat achter kunnen laten.
Er zit zelfs nog geld in de' Kraaikracht pot' en ook daarmee heb ik weer plannetjes (in aanbouw). De nood van anderen blijft me aantrekken....
En nu.... kan ik terugkijken op een heel bewogen en interessante periode. En zoals mijn nicht me schreef: "Esther je hebt het toch maar gefikst". Ja dacht ik toen, dat is waar. Heb nu minder centen en spulletjes, maar ben rijker dan ooit!
Tot snel,
liefs Esther
Ps. Op 7 juni om 12 uur land ik op vliegveld Eindhoven ;-))
Ik ben dichter bij huis dan ooit...
Tegen de avond land ik in Parijs en wacht in de aankomsthal op mijn carpool-chauffeur, die ik via internet op opgespoord. Het is een treffer, want Cyrille blijkt een aardige chauffeur te zijn die met zijn hond en vriendin op weg is naar zijn ouders. Hij zet me 600 km verder keurig af bij het station in Vichy, waar ik even later Elly in de armen vlieg.
Elly en Marcel, een Nederlands stel, runnen in Arfeuilles (midden Frankrijk) een gezellige herberg. Ze hebben hun baan en huis in Limburg vaarwel gezegd en met lef en enthousiasme 'Auberge du Precontent ' geopend, met 5 kamers en een gîte (klein huisje). En dat alles omringd door weiden en bossen. Echt een plaatje en een heerlijke plek om te vertoeven! Marcel is een briljante kok en Elly een gezellige gastvrouw. Een perfecte combi!
Het is Pasen en ik help mee met serveren van de lunch voor de gasten. Mijn Frans is verweggestopt, maar kan toch af en toe iets nuttigs zeggen. De dagen vliegen om met wandelen, lummelen en kletsen.
Vervolgens carpool ik naar het zuiden van Frankrijk waar ik Frederique in het huwelijksbootje zie stappen. Twee jaar geleden sliepen we in dezelfde slaapzaal in Thailand en deelden lief en leed. We bleven contact houden. Toen ik haar vertelde dat ik eind april 'in de buurt zou zijn' bleek dat ze dan ging trouwen. Goed getimed!
De plechtigheid in het stadhuis was bijzonder, met mooie woorden, fietsbellen en bellenblazen.
Na het ja-woord en de lange kus, gaf de burgemeester hun een hand en een fles wijn. Die laatste gaf Frederique mij weer kado en ik heb 'm nog steeds (weliswaar leeg) bij me. Hij doet nu dienst als warmwaterkruik in bed.
Het bruidspaar en de gasten gingen op de electrische fiets naar een verbouwd boerenhuis op het platteland. Onderweg reden we door het dorp waar ze wonen en iedereen stond buiten te klappen, net alsof de koningin voorbij kwam. Zo leuk! In de boerderij hebben we gefeest, maffe foto's gemaakt en heerlijk gegeten.
Daarna ging mijn reisje verder naar naar Josee en Bertrand. Een Frans stel, die ik in Fiji leerde kennen. Ze wonen op een wijn- en lavendelgaard in een yurt (een mongoolse ronde tent). In Fiji zei ik bij ons afscheid: “ik kom jullie opzoeken hoor” en 6 maanden later komt mijn voornemen uit.
Ze zijn net terug van hun lange reis, die ze voornamelijk varend hebben volbracht. De yurt is geweldig, heeft wel electriciteit, maar geen stromend water. Alles gaat met waterkannen en de wc is in een kast verstopt. Als je de grote boodschap hebt gedaan, dek je die onder met een mengsel van zaagsel en zand. En om de poepgeur te verwijderen steek je een lucifer af. Zo eenvoudig kan het zijn!
En zo sliep ik een paar nachtjes in een echte yurt, met geurende lavendel om me heen en zelf gebrouwen wijn van Bertrand's vader. Na een avondje wijnproeven kocht ik 4 flessen wijn en nam die een paar honderd kilometer verder mee naar Italie.
Daar werd ik opgehaald door mijn nicht Nicolle. Een getrouwde en werkende moeder van 3 kinderen. Het is een gezellige drukte in huis en we doen spelletjes en gaan naar de speeltuin. Ineens ben ik weer in kinderland terecht gekomen.
Hun oudste zoon Davide skyped met de kinderen van mijn zus, van ongeveer dezelfde leeftijd. Hij gaat wekelijks naar de Nederlandse les en spreekt inmiddels een aardig woordje Nederlands. Mijn neefjes en nichtje vinden het leuk en spannend om met hem te praten en giechelen om zijn Italiaanse accent.
Ik ben buiten bezig en luister met een half oor mee. Om elkaar beter te leren kennen stellen ze elkaar vragen: wat zie je buiten, welke kleuren vind je mooi en mijn nichtje vraagt heel serieus: “hoeveel tanden heb jij uit?” Davide antwoordt meteen: “13” en vindt het een heel normale vraag. Dan gaan ze dieren raden. Davide noemt een dier in het Italiaans en de anderen moeten raden wat het is. Over een koe zegt hij: “deze staat in de dierentuin”. Hij bedoelt natuurlijk de wei, maar ik vind het heel inventief en goed gevonden. Leuk die kindergesprekken.
Mijn één na laatse vlucht gaat naar Palma de Mallorca....Ik pak voor de zoveelste keer mijn boeltje weer bij elkaar en vlieg weer naar een ander, voor mij onbekend, land.
De reden dat ik op Mallorca terecht kom is het idee om een boek te schrijven. Het leek me een aardige afsluiter van mijn 2,5 jaar durende trip.... Al mijn ervaringen op een rij zetten, weer herbeleven en wellicht heeft iemand anders er ook wat aan.
We zijn met 11 enthousiaste schrijvers en drie 'schrijfprofs'. Leuk te horen wat de andere willen schrijven: management lessen beschreven in een kookboek, het frivole leven van iemands oma, in 21 stappen naar de baan van je leven....De week vliegt voorbij. We schrijven, praten en eten heel wat af. En het resultaat is er ook. Iedereen heeft een begin gemaakt met zijn boek, sommigen hebben het zelfs af (daar hoor ik niet bij)! De laatste avond lezen we een pagina uit ons boek voor. Indrukwekkende verhalen!!
Na de schrijfweek ben terecht gekomen op een finca in Llucmajor, ten oosten van de stad Palma. Een van origine Duitse dame heeft zich hier 15 jaar geleden genesteld, alles verbouwd en het resultaat is prachtig. Een huis voor haar zelf en haar zoon en drie vakantie-units.
Mijn stulpje is een caravan aan het einde van het perceel. Met electriciteit, eigen terras, open keuken en badkamer. Als ik op de plee zit, zie ik door de rieten matjes het groen om me heen. Douchen is een feest, want ik heb zowaar warm water. Vanmorgen werd ik wakker door het gekwetter van de vogels en een miauwende poes (ze wilde ontbijt).
In ruil voor verblijf in dit paradijsje, help ik dagelijks mee. Met onkruid wieden, het terras schoonmaken en de huisjes poetsen. Lekker bezig zijn, vuile handen krijgen en meteen resultaat zien. En het wordt gewaardeerd. Voor mij een gouden formule!
En er is een zwembad, ligstoelen en palmbomen. Het paradijs is compleet. Het zonnetje schijnt, niet hevig, maar zeer aangenaam. Laat ik zeggen, factor 15 smeren voor mijn tere huidje.
Als ik 's avonds naar mijn stulpje terug ga, de bomen hoor ruisen en de kat me goede nacht zegt, ben ik heel tevreden.
Laatst was het fris, maar zo creatief als ik me inmiddels heb ontpopt, kwam ook daarvoor een oplossing: een lege wijnfles met schroefdop gevuld met heet water. En zie daar, mijn bedje voorverwarmd en in slaap gevallen met de wijnfles tussen mijn benen.
De buren hadden een feestje en hadden de (Duitse Schlager)muziek op het maximale volume staan. Normaal gesproken een situatie die, als je wilt slapen, rijp is voor ge-erger. Ik heb dat afgezworen en bedenk hoe het me terwille kan zijn. Dan moet je vindingrijk zijn...eigenlijk moest ik wel lachen om de liedjes die ik al jaren niet meer had gehoord . Opeens was ik gewoon benieuwd naar het volgende liedje. En zo ben ik toch in slaap gevallen. En dat zonder ge-erger en oordoppen.
Afgelopen 4 dagen was mijn vriendin Jacqueline hier. Ze nam de vrijheid, zwaaide haar vriend en dochters uit en vloog naar Mallorca 'om alvast even bij te kletsen in alle rust'. Lief! Nou dat kletsen hebben we gedaan! En ook met ons gehuurde autootje rondgetourd. Heerlijk genoten van elkaars verhalen, het strand, vissersdorpjes, winkeltjes, tapas, wijntjes, cappuchino de zon en ook knetterende onweer en regen. Leve Mallorca!
En nu? Nog 6 dagen en ik zet weer voet op Nederlandse bodem, na precies twee-en-een-half jaar te zijn weg geweest. Ik ben daarover best zenuwachtig. Wat gaat Nederland me brengen, hoe zal het zijn om weer bekenden om me heen te hebben, ben ik veranderd, gaat het me bevallen? Ik weet het niet. En dat is spannend. Maar daar hou ik wel van.
In ieder geval helpt het dagelijks schrijven aan mijn boek me wel om alles op een rijtje te zetten. Zoveel ervaringen, zoveel gebeurtenissen en zoveel mensen gezien, geholpen en gesproken.
Ik ben ontzettend blij dat ik de stap heb gezet. Hij leek groot, maar al gaande vormt zich de weg berg-op en berg-af. Heb veel kunnen doen als 'goede doelen nomade' en ook mede dankzij jullie giften her en der wat achter kunnen laten.
Er zit zelfs nog geld in de' Kraaikracht pot' en ook daarmee heb ik weer plannetjes (in aanbouw). De nood van anderen blijft me aantrekken....
En nu.... kan ik terugkijken op een heel bewogen en interessante periode. En zoals mijn nicht me schreef: "Esther je hebt het toch maar gefikst". Ja dacht ik toen, dat is waar. Heb nu minder centen en spulletjes, maar ben rijker dan ooit!
Tot snel,
liefs Esther
Ps. Op 7 juni om 12 uur land ik op vliegveld Eindhoven ;-))
-
01 Juni 2014 - 18:18
Astrid Van Schooten:
Hi Esther,
Wat een fantastische verhalen heb je geschreven, je hebt me vele leuke leesuurtjes bezorgd ook tijdens MIJN reizen over de wereld. Heel veel succes met je boek en ik hoop dat we in Nederland een keertje kunnen afspreken.
Ik wens je een goede thuiskomst en ben benieuwd naar je nieuwe plannen!
Liefs Astrid -
01 Juni 2014 - 18:25
Tineke Gielis:
Hi Esther
Ja Esther je hebt het maar gefikst.
Heeeeeeel knap je kunt trots op jezelf zijn.
Ik denk dat dit jou leven zeker heeft verrijkt ,sterk heeft gemaakt (dat was je al) en veel hebt geleerd.
Bijna weer thuis ja zeker spannend, maar dit neemt niemand meer van jou af.
Wij hebben al veel mooie verhalen van jou gelezen,en ik denk zeker dat andere er zeker wat aan hebben als jij dat allemaal verwoord in een boek.
Esther jou grote reis is bijna ten einde ,wat 1 jaar zou zijn is 2 en een half jaar geworden.
Er zijn hier ook zeker mensen die van jou houden,en die je hebben gemist,(ik ben er 1 van)
Heb een goede vlucht geniet nog van die paar dagen.
Zie je snel dikke kus en Welkom thuis.xxxxxxx Tineke -
01 Juni 2014 - 19:43
Harry En Nonja:
Zo spannend je straks weer te zien!!!!!!!!
Tot snel xxx -
01 Juni 2014 - 20:02
Mieke:
Hoi Esther,
Je hebt het dubbel en dik gefilst!!!
Nu is de andere wereld Nederland.
Ja zeker vreemd na zo'n lange tijd maar iedereen verheugd zich op jouw komst.
Alles kump good Esther!
Grt.Mieke xxx
Tot Ziens(kunnen we nu weer zeggen hi hi hi) -
01 Juni 2014 - 20:17
Annet:
Hee Esther,
je komt terug, na 2,5 jaar. wat vliegt de tijd. Ik kan me voorstellen dat het spannend is. Laat het op je af komen, je kan elke dag een andere keuze maken. En als je inspiratie op wilt doen voor wat dan ook, je bent altijd welkom in Amsterdam! Ik hoop je snel te zien, maar eerst acclimatiseren.
Welkom terug, ik ben blij om je te zien.
veel liefs Annet -
01 Juni 2014 - 20:25
Toos Verspagen:
Lieve Esther, ik heb je verhalen gelezen iedere keer weer ze waren geweldig!
Ik zal ze missen. Ik ben ook heel blij je binnenkort weer te zien.
Welkom thuis.
Lieve groet, Toos -
01 Juni 2014 - 20:55
Coby:
Hoi Esther,
Je hebt het toch maar mooi gedaan! Super! Ik ben blij je binnenkort te zien.
Tot snel!
Coby -
01 Juni 2014 - 20:55
Edith:
Lieve Esther,
Weer een leuk en spannend verhaal! En nu jouw thuiskomst: weer spannend!
Ik ben benieuwd naar je stappen als je weer in Nederland bent.
Eerst maar even acclimatiseren, lijkt me, en bijknuffelen en praten met allen die je lief zijn.
De laatste veiling voor Kraaikracht staat sinds deze week klaar op de pagina Kraaikracht gebundeld.
Een soort welkom-thuis veiling, zeg maar!
Geniet van het thuiskomen!
Groetjes en liefs, Edith -
01 Juni 2014 - 21:38
Petra Bulk:
Hey Esther,
Het is bijna zover....terug naar Nederland. Wat is het snel gegaan die 2,5 jaar!
Wat heb jij veel beleefd! Inderdaad rijker dan ooit, dat is zeker! Geniet nog van de laatste daagjes op Mallorca!
Tot gauw!
Liefs,
Petra -
01 Juni 2014 - 21:52
Pauline:
Lieve Esther, kei gaaf dat je er weer bijna bent! Welkom terug alvast!! -
01 Juni 2014 - 23:41
Lisette Sickmann:
Ha Esther,
alvast 'welcome back'in Holland! geweldig hoor, alles wat je hebt meegemaakt en ervaen! Het zal inderdaad enorm wennen zijn, maar ik twijfel er niet aan of je zult weer helemaal `landen`!
Tot binnenkort! -
02 Juni 2014 - 08:49
Frans Engels:
Hoi Esther, Welkom weer in Nederland/Weert.
Wat heb ik kunnen genieten van jouw mooie verhalen en foto,s. Wat heb je veel mee gemaakt. Spannende dingen.Mooie dingen en soms ook erge dingen. Maar dat is het leven.
Blij dat je weer heelhuids thuis bent . Maar voor hoelang. Wat is jouw volgende stap ?
Geniet er maar van. Heel veel groeten. Frans Engels. -
02 Juni 2014 - 10:14
Nicole Huigen:
Lieve Esther,
Bedankt voor de prachtige verhalen die je hebt beleeft, verzamelt en met ons gedeeld!
Vaak mooi en spiritueel, speels, vol vertrouwen, nieuwsgierig, uitdagend, spannend, ontspannend. Jouw reis heeft alles. Je hebt laten zien dat de wereld van ons allemaal is en dat je op heel veel plekken kunt leven en werken.
'Oordelen en verwachtingen loslaten, reizen met gezonde nieuwsgierigheid'
Met de juiste instelling en houding ben je (bijna) overal zeer welkom en word je gastvrij onthaald.
Je bent met recht een wereldvrouw, een vrouw van de wereld!
Geniet nog maar heerlijk van deze laatste week. Ik ontmoet je graag weer een keer hier in Weert.
Lieve groet,
Nicole -
02 Juni 2014 - 10:45
Vic:
Hallo Esther,
Een hele ervaring rijker en ik geloof echt dat dit je een anderem kijk op het leven geeft. Ik ben benieuwd naar je boek en ik wens je veel succes in Nederland.
Groeten Vic -
02 Juni 2014 - 10:57
Marianne:
Hoi Esther,
Wat spannend om weer "thuis" te komen.
Je "innerlijke" rijkdom is zeer zeker gegroeid en wat heb ik genoten van je verhalen.
Welkom thuis in Weert en een voorspoedige vlucht naar Eindhoven.
liefs. Marianne. -
02 Juni 2014 - 14:19
Janine Van Rennes:
Hoi Esther,
Eindelijk is het dan zover!
Ik sta te popelen om je weer te zien, maarals ik zie hoeveel mensen dat ook doen, dan kan er makkelijk weer een jaartje overheen gaan eer het ervan komt.
Maar het komt er zeker wel van.
Neem lekker de tijd ervoor en na zolang weg te zijn geweest is het alsof je hier ook weer een reis begint.
Alvast welkom thuis en ik heb bewondering voor je, je hebt het toch maar gedaan!!!
En rijk ben je zeker, want dit kan niks en niemand je meer ontnemen.
Heel veel liefs,
Janine en Frans. -
02 Juni 2014 - 14:29
Angeline:
Hallo Esther,
Je begint weer aan een nieuwe 'reis' en het gaat je zeker weer lukken! Veel succes!
Groetjes,
Angeline -
02 Juni 2014 - 15:37
Natascha:
Ha moppie ik verheug mij enorm om je weer te zien. Je weet je bent altijd welkom de deur staat altijd voor je open. En ja ik vind het ook heel spannend om je weer te zien. Vele groetjes van mij Natascha -
02 Juni 2014 - 16:22
Ingrid Tavenier:
Hoi Esther,
Alvast een heel warm welkom thuis van mij.
Erg veel bewondering voor wat je hebt gedaan en voor elkaar gekregen, zo her en der. Respect dame!!
Groetjes van Ingrid. -
02 Juni 2014 - 17:05
Jose:
Lieve Esther,
zaterdag 7 junii is het dan zover, Esthter weer thuis.
Je ouders en fam zullen blij zijn om je weer in hun armen te sluiten.
ik heb genoten van je verhalen, en bewondering hoe je alles hebt gedaan.
maar ook blij dat je alles goed hebt doorstaan, en gezond weer bij ons terugkomt.
Meisje welkom in Nederland . en we zullen elkaar wel ontmoeten.
heel veel liefs en alvast een dikke knuffel
ook van Theo
Jose
-
02 Juni 2014 - 19:14
Wilma:
Hoi Ester,
Heb je nog tijd voor en terrasje??? Ik ben momenteel 10 km van je vandaan, dit zou wel heel leuk zijn!! Groetjes, Wilma -
02 Juni 2014 - 21:39
Kitty:
Ha Esther,
Wat geweldig dat je weer bijna thuis bent. Wel zullen we jouw heerlijke verhalen moeten missen, maar wie weet wat je nog allemaal van plan bent in de toekomst en waar we dan misschien weer van kunnen mee genieten.
Ik hoop dat we weer een keer een weekendje kunnen plannen met verschillende nichtjes zodat we weer live van je verhalen en ervaring kunnen genieten.
Ik denk nog vaak terug aan Barcelona en verheug me op de volgende keer, wanneer dit ook zal zijn.
Nog veel plezier en je hoeft helemaal niet zenuwachtig te zijn voor zaterdag.
gr Kitty -
02 Juni 2014 - 22:58
Wim Cornelissen:
Hoi Esther,
2,5 jaar zijn omgevlogen. Voor jou misschien nog het meeste, maar wat een schat aan ervaringen heb je opgedaan. En dan kan ik dat 'slechts' constateren aan de hand van jouw uitgebreide en sfeervolle rapportages, jij zult het tig-voudige hebben beleefd.
Ik wens jou een goede acclimatisatie en een veel succes bij de voorbereiding van jouw (spoedig ...) volgende wereldreis en uitdaging! -
03 Juni 2014 - 22:57
Huub Vrenken:
Ha die Essie,
Alvast een warm welkom in ons landje waar wij jou als clubmaatje 2,5 jaar hebben moeten missen, maar door je schrijfsels wel op de hoogte zijn gehouden van jouw ervaringen. Zoveel positief als enkele negatieve. Eenmaal in Weert en een beetje tot rust gekomen hopen wij je weer te mogen begroeten en dan wat verhalen op jouw manier verteld te horen krijgen.
Groetjes van alle Hardloop Vriend(inn)en, Huub -
04 Juni 2014 - 11:15
Wim Bogie:
Hoi Esther,
Wat een geweldige ervaring.
Knap van jou om die stappen gedaan te hebben.
(Weer) Welkom in ons landje.
Groetjes,
Wim -
04 Juni 2014 - 15:34
Disiré Dieteren:
Best Esther,
Alvast een warm welkom terug gewenst in ons kleine kikkerlandje.
Hopelijk ga ik je , bij Astrid (je zus) thuis, op termijn live ontmoeten en bewonderen.
Voor nu nog een paar mooie afkickdagen gewenst op het prachtige eiland Mallorca.
Buen viaje (om nog even in Spaanse sferen te blijven!)
Disiré Dieteren
-
08 Juni 2014 - 08:26
Harry En Nonja :
Wat was het leuk je door die schuifdeuren te zien komen !!!!!!!!!!!!!!
En wat zie je er goed uit!!! We zien elkaar snel.
Dikke knuffel en kus.
Harry en Nonja -
19 Juni 2014 - 12:26
Henny:
Hi dacht vanavond zal eens kijken waar Ester uithangt. Heb wel af en toe eens je blog opgezoght maar niet geregelt. Nu lees ik dat je al weer een weekje thuis bent.
Je ouders zullen wel blij geweest zijn je weer te zien. Veel gezien en veel beleefd maar ook veel geleert denk ik. Geniet maar van de zomer voor je weer eens its anders gaat ondernemen.
Hartenlijke groetjes Henny Rotorua N.Z. -
30 Juli 2014 - 23:08
Jolanda Peters:
Hola Esther, hoe is het? Zou je mij een mailtje willen sturen?
Groetjes
Jolanda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
