Hoe is het nu met Esther?
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg † Esther
23 November 2014 | Nederland, Nederland
De tijd vliegt! Inmiddels ben ik ruim 5 maanden in Nederland.
In de eerste weken was alles een beetje nieuw, van het zien van vrienden en familie tot nieuwe gebouwen, wegen en producten in de winkels. Voor het eerst sinds 2,5 jaar hoefde ik niet naar de weg te vragen, kende ik mensen en verstond ze moeiteloos. Heerlijk. Ik woonde een paar maanden bij mijn zus en haar familie en kon zo rustig alles een beetje op een rij zetten.
Ondertussen schreef ik aan mijn boek, zocht spullen uit en bezocht vrienden. Regelmatig kwam de vraag: wat ga je nu doen? En eerlijk gezegd, ik had er geen duidelijk antwoord op. Had voor mezelf besloten om een tijdje in Nederland te blijven, om in alle opzichten bij te tanken en te zien welke nieuwe uitdaging er op mijn pad zou komen.
Er kwamen erg leuke klussen voorbij die ik enthousiast aannam. Zo zorgde ik twee weken lang voor een 93 jarige dame, zodat haar mantelzorgende dochter eens rust kon nemen. Op een festival hielp ik mijn vriendin Iris met regelwerk en een dag later verkocht ik als rasechte vegetarier, Franse worst, terwijl zij crepes bakte. Tjonge jonge. Ondertussen paste ik ook op huizen van vrienden die op vakantie gingen. Ik nam de dingen aan die op mijn pad kwamen. Eigenlijk bleef ik nomade, maar dan in eigen land.
En ook in eigen land kwam een vrolijke Twent in mijn leven. Gert, een man met het hart op de juiste plaats en met een passie voor sport, water en bootjes. We delen veel dezelfde interesses en hij is een geweldig zielemaatje voor me. Eindelijk!
Via vriend John kreeg ik het aanbod om in een tuinhuis op zijn erf te mogen wonen. Eenvoudig, maar met alle basisvoorzieningen aanwezig. Dat aanbod heb ik graag aangenomen en heb het mooiste uitzicht ooit: over de Asseltste plassen. De ganzen oefenen daar hun vliegkunsten, elke dag weer, een genot om te zien en te horen!
Door de rust en inspiratie van die plek, heb ik weer verder geschreven aan mijn boek, dat gestaag vordert. Voor mij is het het herbeleving van al mijn ervaringen van de afgelopen 2,5 jaar. Of het boek er komt? Ik hoop het echt, maar moet nog veel op papier zetten hoor!
De Kraaikracht pot (de goede doelenpot) is nog gevuld met een mooi bedrag en ik wilde dit ook een passende bestemming geven. Inmiddels heb ik gekozen om het resterende bedrag te verdelen over een aantal projecten die geleid of geinitieerd zijn door gedreven mensen die ik persoonlijk ken, waar het geld meer dan goed terecht komt. Het is geen bodemloze put en deze organisaties kennen geen strijkstok....
Stichting Narsari in Nepal, opgezet door Tineke Gielis, ontvangt 500 euro voor de inrichting van de nieuwe dagopvang en voor extra voeding en medicijnen voor de 17 zieke en ondervoede kinderen van de dagopvang.
Philanthropy Connections in Thailand, opgezet door Sallo Polak, ontvangt 800 euro voor de aanschaf van tweedehands laptops voor kantoor en voor het voeden, kleden en schoolmateriaal voor getraumatiseerde jongens.
De Stichting Peramiho in Tanzania, opgezet door Monique Derrez, ontvangt 500 euro voor de inrichting van een operatiekamer in een afgelegen bergdorp, waar keizerssneden uitgevoerd kunnen worden.
Het Zongoproject in Ouezindougou, een dorp in Burkina Faso, ontvangt 500 euro die de vrouwen gaan inzetten om de omheining en waterputten van hun gezamenlijke dorpstuin te verbeteren en de aanschaf van zonnepanelen.
De familie Sawadogo in Burkina Faso ontvangt 90 euro, waarmee zij een geit en kippen kunnen aanschaffen die voldoende opleveren om hun kinderen te voeden.
Daarmee is de Kraaikrachtpot leeg en heb ik via jullie allemaal vele mensen op vele plekken in de wereld kunnen helpen voor een totaalbedrag van ruim 5840 euro. Geweldig toch!
Namens alle ontvangers dank ik de gulle gevers. Dankzij jullie hebben vele mensen een veel beter leven, of een mooier vooruitzicht of zelfs nieuwe kansen gekregen. Top!
Van de hulp weer naar mijn persoonlijke situatie. Uiteraard heb ik de afgelopen maanden ook gezocht naar (passend) betaald werk, al vond ik dat erg lastig. Pas ik nog wel in het systeem? Wat wil en kan ik doen met mijn ervaringen? Wat is een nieuwe uitdaging voor me?
Een vriendin tipte me over een vacature op een sportschool in Swalmen, waar ik inmiddels ben gestart voor 1 dag per week. Heel erg leuk werk. Sporters motiveren en op een verantwoorde manier laten bewegen in een gezellige sfeer.
Ik solliciteerde naar verschillende andere jobs, wat helaas niets opleverde.
Ondertussen was ik zelf ook weer wat fanatieker gaan sporten. Een heerlijk middagje mountainbiken met een vriendin eindigde met wat rugklachten, maar ik dacht aan spierpijn. Na drie weken was het niet over en werd het alleen maar erger.
Tja en dan kan in een hele korte tijd heel veel gebeuren en je leven op de kop staan.
Uiteindelijk ben ik twee weken geleden in het ziekenhuis beland met hevige rugpijn en inmiddels is gebleken dat het geen spierpijn is, maar uitzaaiingen in mijn botten. Waarschijnlijk een gevolg van mijn borstkanker van 7 jaar geleden.
Ik begrijp dat jullie schrikken, voor degene die dit niet al van mij of via via gehoord hebben. Aanstaande dinsdag 25 november krijg ik de uitslag van de aanvullende onderzoeken. Dat zal meer uitwijzen en ook wat er (eventueel) aan gedaan kan worden.
Met deze mail sluit ik nu dit reisblog af, want mijn droomreis is immers voorbij. Heb er intens van genoten. Ik ben heel erg blij dat ik de afgelopen tijd heb gedaan wat ik zo graag wilde doen, het reizen en helpen, maar heb nu een heel andere reis te gaan.....
Op het moment verblijf ik weer bij mijn zus en haar gezin. Ik voel me best goed met de pijnstillers. Ben positief gestemd en hoop nog een hele poos met jullie mooie (reis)ervaringen te kunnen delen. Hoewel ik zeker niet passief ben, merk ik ook dat ik heel veel rust nodig heb!
Mocht je op de hoogte willen blijven van mijn wel en wee, of me gewoon iets willen vertellen, dan kun je het beste een mail sturen naar mijn emailadres: essie1104@hotmail.com.
Misschien dat ik je persoonlijk antwoord geef, misschien ook via een gezamenlijke mail.
Liefs, Esther
In de eerste weken was alles een beetje nieuw, van het zien van vrienden en familie tot nieuwe gebouwen, wegen en producten in de winkels. Voor het eerst sinds 2,5 jaar hoefde ik niet naar de weg te vragen, kende ik mensen en verstond ze moeiteloos. Heerlijk. Ik woonde een paar maanden bij mijn zus en haar familie en kon zo rustig alles een beetje op een rij zetten.
Ondertussen schreef ik aan mijn boek, zocht spullen uit en bezocht vrienden. Regelmatig kwam de vraag: wat ga je nu doen? En eerlijk gezegd, ik had er geen duidelijk antwoord op. Had voor mezelf besloten om een tijdje in Nederland te blijven, om in alle opzichten bij te tanken en te zien welke nieuwe uitdaging er op mijn pad zou komen.
Er kwamen erg leuke klussen voorbij die ik enthousiast aannam. Zo zorgde ik twee weken lang voor een 93 jarige dame, zodat haar mantelzorgende dochter eens rust kon nemen. Op een festival hielp ik mijn vriendin Iris met regelwerk en een dag later verkocht ik als rasechte vegetarier, Franse worst, terwijl zij crepes bakte. Tjonge jonge. Ondertussen paste ik ook op huizen van vrienden die op vakantie gingen. Ik nam de dingen aan die op mijn pad kwamen. Eigenlijk bleef ik nomade, maar dan in eigen land.
En ook in eigen land kwam een vrolijke Twent in mijn leven. Gert, een man met het hart op de juiste plaats en met een passie voor sport, water en bootjes. We delen veel dezelfde interesses en hij is een geweldig zielemaatje voor me. Eindelijk!
Via vriend John kreeg ik het aanbod om in een tuinhuis op zijn erf te mogen wonen. Eenvoudig, maar met alle basisvoorzieningen aanwezig. Dat aanbod heb ik graag aangenomen en heb het mooiste uitzicht ooit: over de Asseltste plassen. De ganzen oefenen daar hun vliegkunsten, elke dag weer, een genot om te zien en te horen!
Door de rust en inspiratie van die plek, heb ik weer verder geschreven aan mijn boek, dat gestaag vordert. Voor mij is het het herbeleving van al mijn ervaringen van de afgelopen 2,5 jaar. Of het boek er komt? Ik hoop het echt, maar moet nog veel op papier zetten hoor!
De Kraaikracht pot (de goede doelenpot) is nog gevuld met een mooi bedrag en ik wilde dit ook een passende bestemming geven. Inmiddels heb ik gekozen om het resterende bedrag te verdelen over een aantal projecten die geleid of geinitieerd zijn door gedreven mensen die ik persoonlijk ken, waar het geld meer dan goed terecht komt. Het is geen bodemloze put en deze organisaties kennen geen strijkstok....
Stichting Narsari in Nepal, opgezet door Tineke Gielis, ontvangt 500 euro voor de inrichting van de nieuwe dagopvang en voor extra voeding en medicijnen voor de 17 zieke en ondervoede kinderen van de dagopvang.
Philanthropy Connections in Thailand, opgezet door Sallo Polak, ontvangt 800 euro voor de aanschaf van tweedehands laptops voor kantoor en voor het voeden, kleden en schoolmateriaal voor getraumatiseerde jongens.
De Stichting Peramiho in Tanzania, opgezet door Monique Derrez, ontvangt 500 euro voor de inrichting van een operatiekamer in een afgelegen bergdorp, waar keizerssneden uitgevoerd kunnen worden.
Het Zongoproject in Ouezindougou, een dorp in Burkina Faso, ontvangt 500 euro die de vrouwen gaan inzetten om de omheining en waterputten van hun gezamenlijke dorpstuin te verbeteren en de aanschaf van zonnepanelen.
De familie Sawadogo in Burkina Faso ontvangt 90 euro, waarmee zij een geit en kippen kunnen aanschaffen die voldoende opleveren om hun kinderen te voeden.
Daarmee is de Kraaikrachtpot leeg en heb ik via jullie allemaal vele mensen op vele plekken in de wereld kunnen helpen voor een totaalbedrag van ruim 5840 euro. Geweldig toch!
Namens alle ontvangers dank ik de gulle gevers. Dankzij jullie hebben vele mensen een veel beter leven, of een mooier vooruitzicht of zelfs nieuwe kansen gekregen. Top!
Van de hulp weer naar mijn persoonlijke situatie. Uiteraard heb ik de afgelopen maanden ook gezocht naar (passend) betaald werk, al vond ik dat erg lastig. Pas ik nog wel in het systeem? Wat wil en kan ik doen met mijn ervaringen? Wat is een nieuwe uitdaging voor me?
Een vriendin tipte me over een vacature op een sportschool in Swalmen, waar ik inmiddels ben gestart voor 1 dag per week. Heel erg leuk werk. Sporters motiveren en op een verantwoorde manier laten bewegen in een gezellige sfeer.
Ik solliciteerde naar verschillende andere jobs, wat helaas niets opleverde.
Ondertussen was ik zelf ook weer wat fanatieker gaan sporten. Een heerlijk middagje mountainbiken met een vriendin eindigde met wat rugklachten, maar ik dacht aan spierpijn. Na drie weken was het niet over en werd het alleen maar erger.
Tja en dan kan in een hele korte tijd heel veel gebeuren en je leven op de kop staan.
Uiteindelijk ben ik twee weken geleden in het ziekenhuis beland met hevige rugpijn en inmiddels is gebleken dat het geen spierpijn is, maar uitzaaiingen in mijn botten. Waarschijnlijk een gevolg van mijn borstkanker van 7 jaar geleden.
Ik begrijp dat jullie schrikken, voor degene die dit niet al van mij of via via gehoord hebben. Aanstaande dinsdag 25 november krijg ik de uitslag van de aanvullende onderzoeken. Dat zal meer uitwijzen en ook wat er (eventueel) aan gedaan kan worden.
Met deze mail sluit ik nu dit reisblog af, want mijn droomreis is immers voorbij. Heb er intens van genoten. Ik ben heel erg blij dat ik de afgelopen tijd heb gedaan wat ik zo graag wilde doen, het reizen en helpen, maar heb nu een heel andere reis te gaan.....
Op het moment verblijf ik weer bij mijn zus en haar gezin. Ik voel me best goed met de pijnstillers. Ben positief gestemd en hoop nog een hele poos met jullie mooie (reis)ervaringen te kunnen delen. Hoewel ik zeker niet passief ben, merk ik ook dat ik heel veel rust nodig heb!
Mocht je op de hoogte willen blijven van mijn wel en wee, of me gewoon iets willen vertellen, dan kun je het beste een mail sturen naar mijn emailadres: essie1104@hotmail.com.
Misschien dat ik je persoonlijk antwoord geef, misschien ook via een gezamenlijke mail.
Liefs, Esther
-
23 November 2014 - 09:25
Nonja En Harry:
Wat ben je toch een Kanjer!!!!!!
Veel stekte dinsdag en we duimen voor je. XXX
-
23 November 2014 - 10:20
Disire Dieteren:
Met een brok in mijn keel lees ik jouw verhaal. Astrid had me al een paar weken geleden geïnformeerd maar het blijft me parten spelen. Inderdaad geweldig wat je heb mogen delen, ervaren en beleven met de vele mooie mensen over de wereld. Super! Nu is het een reis van geheel andere aard ik hoop van ganser harte dat het goed komt en dat er ruimte blijft om je reiservaringen op papier af te ronden. Ik wens je ontzettend veel KRACHT, liefde en positiviteit toe. Ik denk aan je! -
23 November 2014 - 10:33
Astrid:
Wat een wereldreis heb je gedaan wauw ( :
En wat een reis ga je nu beginnen !!!
Tjonge, we zijn er wel heel erg van geschrokken.
Esther, heel veel sterkte !!!
Groetjes Astrid en Sylvia -
23 November 2014 - 10:52
Toos:
Jeetje Esther, wat weer een verhaal, sterkte voor dinsdag in gedachte ben ik bij je!
Lieve groet. -
23 November 2014 - 11:34
Jose:
hallo lieve Esther,
We waren al geïnformeerd door Astrid, maar het blijft moeilijk.
Prachtig wat je weer gedaan hebt in die 5 maanden, weer klaar staan voor anderen!!!
Nou eens goed voor je zelf zorgen!!!
We wensen je sterkte voor dinsdag, in gedachten zijn we bij je.
liefs en knuffel van
Jose en Theo XXX
-
23 November 2014 - 11:35
Maddy Cobben:
Wow Esther, wat een afschuwelijk bericht.
Fijn dat je nu kunt terugkijken op een fantastische reis, misschien kun je er kracht in vinden.
Heel veel sterkte voor de komende tijd.
Xxx Maddy -
23 November 2014 - 12:04
Marieke Derks:
Lieve Esther,
Ik stuur je een hele dikke knuffel uit Thailand.
Marieke -
23 November 2014 - 12:50
Suleyman Alatas:
Hoi Esther,
Veel sterkte dinsdag, wanneer kom je langs een koffie te drinken naar mijn winkel
Groet,
Suleyman -
23 November 2014 - 13:53
Tineke Gielis:
Hoi Lieverd ik had inmiddels het slechte nieuws vernomen.
Verschrikkelijk.
We moeten het accepteren,wat verdomd moeilijk is.
Ik wens jou Dinsdag heeeeeeel veel sterkte ,denk aan jou.
Toi toi toi Tineke. -
23 November 2014 - 14:33
Mieke:
Hoi Esther,
Tja dat was hèèl erg schrikken !
Sterkte voor dinsdag en de komende tijd en dat je reis nog lang niet eindigd.
Tot Ziens, Mieke xxx -
23 November 2014 - 14:55
Joke Bouvrie:
Esther.
Helaas heb ik het slechte bericht via je moeder gehoord.
Heel veel sterkte, wil ik je wensen ook voor donderdag.
Liefs Joke en ook Huub. -
23 November 2014 - 16:27
Annelies Aarts:
Lieve Esther,
Dat is even heel erg schrikken....... Weet niet zo goed wat te schrijven nu.....
Wens je heel veel sterkte toe mooi mens.
Lieve groeten Annelies -
23 November 2014 - 17:46
Annet:
X -
23 November 2014 - 19:49
Harry:
Als je maar weet dat je bij deze reis ook fans en supporters hebt.
XXX
Nonja en Harry -
23 November 2014 - 20:38
Marielle:
Hoi Esther,
Jeetje dat is schrikken zeg. Ik wil je heel veel kracht en sterkte wensen voor de komende tijd.
Groetje Marielle -
23 November 2014 - 22:49
Wim Cornelissen:
Ha die Esther,
Typisch jij hoe dit reisverhaal van vandaag is opgebouwd. Om te beginnen heel veel goed nieuws, aan het slot gevolgd door verschrikkelijk slecht persoonlijk nieuws. Van beide krijg ik tranen in de ogen. Ik hoop dat de medici jou weer op de been krijgen en dat je nog veel dromen kunt verwezenlijken.
Groeten,
Wim. -
23 November 2014 - 22:56
Lisette Sickmann:
poeh, Esther, wat is dat schrikken! Ik denk o heerlijk, ze heeft nu haar Hollander gevonden, heerlijk bezig , lekker sporten, en dan dat slechte nieuws! Ik wens je heel veel sterkte. Ik ben heel benieuwd naar de uitslag binnenkort. Heel veel sterkte en zorg heel goed voor jezelf! -
24 November 2014 - 05:46
Sallo:
Hoi Esther,
Net als de meeste andere mensen die hiervoor al reageerden hebben wij ook via de persoonlijke mail en social media contact. Ik wilde alleen nu ook even delen met alle anderen dat ik je een absolute kanjer en een prachtmens vind. Ik heb je de afgelopen paar jaar, vanaf de eerste keer dat je ons kantoor in Thailand kwam binnenwandelen, met bewondering en enthousiasme gevolgd. Ik blijf je volgen, denk nu nog vaker aan je, en hoop met jou en al je dierbaren op positief nieuws.
Ik wens je alle kracht toe en ben in gedachten bij je.
Warme, dankbare groet,
Sallo -
24 November 2014 - 13:18
Natascha:
Ha Esther Ik had je al aan de telefoon gehad, dus ik wist al een beetje hoe het je op het moment vergaat. Het doet me wel goed om te lezen van je nieuwe liefde. Was eigenlijk er al een beetje benieuwd naar..... maar lees dat het wad lopen toch wat op geleverd heeft HEEL MOOI. Verder zal ik je binnenkort een keertje opbellen om eens langs te komen als je dat tenminste leuk vindt.Weet nu de weg en wil je graag even in het echt zien Wens jou en je familie heel veel sterkte en positieve kracht toe voor alles wat je nu moet bewandelen Een dikke knuffel van mij Groetjes Natascha p.s. Kijk uit naar je boek!
-
24 November 2014 - 23:57
Angelique:
Hoi Esther,
Ik denk aan jou met liefde, licht en evenwicht ! Vindt het erg spijtig dat de keuze voor je volgende reis deze keer voor je gemaakt wordt. Ik wens je veel kracht ! Positiviteit bezit je al, ik heb veel respect voor je.
Liefs Angelique x -
25 November 2014 - 12:13
Nicole Huigen:
Lieve Esther,
Met een glimlach zat ik je mooie verhalen weer te lezen. Stoer mens en wat fijn dat er weer iemand in je leven gekomen is. Hoe leuk is dat!
Natuurlijk schrok ik ook enorm van je laatste alinea's! Het liefst zou ik ze deleten maar helaas kan dat niet. Het is wat het is. Vreselijk!
Ik hoop dat je vandaag toch weer goed en hoopvol nieuws krijgt en wens je heel erg veel succes en sterkte. Net als alle andere lezers leef ik met je mee en hoop het beste voor jou.
Hele dikke knuffel,
Nicole -
25 November 2014 - 19:21
Helena Rutte:
Lieve Esther,
Met tranen in mijn ogen heb ik jou laatste blog gelezen
Je hebt heel veel voor anderen gedaan en klaar gestaan.
Nu is het tijd om voor jouzelf goed te gaan zorgen.
Net zoals alle andere lezers leef ik met jou mee en hoop dat je vandaag positief nieuws hebt gehoord.
Dikke knuffel, Helena xxc -
25 November 2014 - 19:21
Helena Rutte:
Lieve Esther,
Met tranen in mijn ogen heb ik jou laatste blog gelezen
Je hebt heel veel voor anderen gedaan en klaar gestaan.
Nu is het tijd om voor jouzelf goed te gaan zorgen.
Net zoals alle andere lezers leef ik met jou mee en hoop dat je vandaag positief nieuws hebt gehoord.
Dikke knuffel, Helena xxc -
25 November 2014 - 19:21
Helena Rutte:
Lieve Esther,
Met tranen in mijn ogen heb ik jou laatste blog gelezen
Je hebt heel veel voor anderen gedaan en klaar gestaan.
Nu is het tijd om voor jouzelf goed te gaan zorgen.
Net zoals alle andere lezers leef ik met jou mee en hoop dat je vandaag positief nieuws hebt gehoord.
Dikke knuffel, Helena xxc -
26 November 2014 - 11:39
Vic Pennings:
Hallo Esther,
Een heel mooi levensverhaal waarin je veel voor anderen hebt gedaan en betekent. Het slot van je verhaal eindigt met je huidige persoonlijke situatie. Ik wens je hiermee heel veel sterkte en zoals je zelf al schreef "blijf positief". Je bent een vechter.
Tot ziens Vic -
26 November 2014 - 14:29
Heidi:
Heey Esther,
Ik vind het heel moeilijk om de juiste woorden te vinden, maar ik wens je heel veel sterkte de komende tijd. Wel heel fijn dat je nu dan toch je liefde hebt gevonden. Hopelijk geeft je dit veel kracht om met deze tegenslag om te gaan.
Liefs en een dikke knuffel van je "oude" schoolvriendin.
Groetjes Heidi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
