Honderd meter verder schijnt de zon!
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg † Esther
07 Juli 2013 | Nieuw Zeeland, Oneroa
De 8 aanvragen die ik verstuurde om op een andere plek te kunnen helpen, hebben geen vruchten afgeworpen. Soms gaat dat zo. Mijn nicht Edith stuurde een mail aan een oude penvriendin die 'in de buurt woont'. Wat lief! Jullie hart-onder-de riem-reacties waren heerlijk om te lezen. Aandacht en waardering van een afstand is zo fijn...
De laatste dagen waren best prima. Hoewel Jeanine me nog eens wilde uithuren aan vrienden van haar, heb ik dat 'geweigerd'. Mijn antwoord op haar mededeling dat ik die dag haar vrienden zou helpen was: 'ik ben gekomen om jou te helpen met de kunstgalerij, creatieve workshops en dat is wat ik graag doe'. Oh, was haar antwoord en dat was het dan. Ze is er niet meer op terug gekomen.
Die dag heb ik sterren gemaakt van oude dekens, voor een expositie. Dezelfde avond gaf ze me 20 dollar om wat te eten en als 'bonus' (?). Het werd een zelfgekookte maaltijd van pasta en een saus met groenten en zalm. Was erg lekker.
We (het Chinese kamergenootje en ik) waren die avond alleen. Jeanine was naar vrienden en bleef daar de nacht. Lekker rustig. We hebben samen geknutseld met schelpen en stukjes hout, die we beschilderden met nagellak (het Chinese meisje had een stuk of 10 flesjes van haar moeder gestuurd gekregen).
Zaterdagochtend ben ik naar de plaatselijke 'farmersmarket' geweest. Locals die alles zelf maken en daar verkopen. Van zeep tot honing, brood en jurkjes van oude jumpers. Het was een zonnige dag en ik zou eigenlijk om 11 u in de galerij moeten zijn. Maar ik kwam Jeanine bij de bushalte tegen en vroeg of ik wat later kon komen, had ik wat meer tijd om rond te snuffelen. Vond ze prima. Later sms-te ze me dat ik de dag kon blijven rondslenteren, het was rustig in de galerij. Jippie (dit is haar aardige kant).
Mijn knie speelt parten en was erg dik, dus ben naar huis gegaan, heb er een icepack opgelegd en ben in de zon een boek gaan lezen. Kon het niet laten het met gras overwoekerde pad van onkruid te ontdoen en natuurlijk meteen resultaat!
Toen Jeanine thuis kwam zei ze er niks van, maar ze gaf me wel de tip om naar een Maori-film te gaan (weer haar positieve kant). Heb ik gedaan en het was de moeite waard. Er waren allemaal locals, vele Maori's en tijdens de pauze waren er lekkere hapjes. Kortom een geslaagde avond!
Vandaag, zondag, zei ze tegen me, er is en vlooienmarkt twee straten verder, misschien kun je wat van je spullen verkopen (wederom positief). De buurvrouw, waarvoor ik struiken had gekortwiekt, was er ook. Het was zonnig en ik installeerde mijn spullen. Na een paar uur vetrok iedereen en de buurvrouw opperde me om bij de speeltuin te gaan zitten. Daar verkoop je vast wel iets. Ze bracht me erheen en in de auto zei ze (uit het niets) 'je kunt ook in mijn careavan bivakeren als je het daar niet ziet zitten'. Ze had het door, ze kende Jeanine inmiddels. Ze profiteert alleen van je, zei ze.
Ik installeerde me bij de speeltuin en had meteen 30 dollar te pakken. Mooi meegenomen!
Na een paar uur werd het fris en liep ik terug. Dit is mijn kans ,dacht ik en liep bij de buurvrouw binnen. Ze was al met de caravan bezig.... Het is wellicht wat fris in de nacht, maar we maken we regelen wel wat voor je. Waaw!
Ik heb meteen mijn spullen verhuisd, het huis 'netjes' achter gelaten en 100 meter verder scheen de zon! De drie kinderen (13, 10 en 7) waren enthousiast en stelden me tal van vragen en kwamen meteen met een wereldkaart aanzetten. Waar woon je eigenlijk? Bleek Nederland nog kleiner te zijn dan Noordereiland in Nieuw Zeeland...Pa kwam even later thuis en was eveneens geinteresseerd in wie ik was. Jeetje, al die aandacht, wat een wereld van verschil...Zelfs het jonge poesje besprong me en speelde mee met Monoply, dat ik met de jongste speelde.
Ik kan de buurvrouw helpen met wat klusjes in en rond het huis en ga morgenvroeg naar de kringloopwinkel, waar en bord buiten stond met 'volunteers welcome'....
Eigenlijk hoef ik jullie niet te vertellen dat deze ervaringen me weer veel energie geven!
Veel liefs,
Esther
ps. Jeanine heb ik een sms gestuurd (blijkbaar komt ze niet thuis vannacht) met de tekst: “ik heb zojuist je huis verlaten en ga naar een andere plek. Bedankt voor je 'gastvrijheid' en ik wens je het beste”. Tot nu toe geen reactie gehad...
De laatste dagen waren best prima. Hoewel Jeanine me nog eens wilde uithuren aan vrienden van haar, heb ik dat 'geweigerd'. Mijn antwoord op haar mededeling dat ik die dag haar vrienden zou helpen was: 'ik ben gekomen om jou te helpen met de kunstgalerij, creatieve workshops en dat is wat ik graag doe'. Oh, was haar antwoord en dat was het dan. Ze is er niet meer op terug gekomen.
Die dag heb ik sterren gemaakt van oude dekens, voor een expositie. Dezelfde avond gaf ze me 20 dollar om wat te eten en als 'bonus' (?). Het werd een zelfgekookte maaltijd van pasta en een saus met groenten en zalm. Was erg lekker.
We (het Chinese kamergenootje en ik) waren die avond alleen. Jeanine was naar vrienden en bleef daar de nacht. Lekker rustig. We hebben samen geknutseld met schelpen en stukjes hout, die we beschilderden met nagellak (het Chinese meisje had een stuk of 10 flesjes van haar moeder gestuurd gekregen).
Zaterdagochtend ben ik naar de plaatselijke 'farmersmarket' geweest. Locals die alles zelf maken en daar verkopen. Van zeep tot honing, brood en jurkjes van oude jumpers. Het was een zonnige dag en ik zou eigenlijk om 11 u in de galerij moeten zijn. Maar ik kwam Jeanine bij de bushalte tegen en vroeg of ik wat later kon komen, had ik wat meer tijd om rond te snuffelen. Vond ze prima. Later sms-te ze me dat ik de dag kon blijven rondslenteren, het was rustig in de galerij. Jippie (dit is haar aardige kant).
Mijn knie speelt parten en was erg dik, dus ben naar huis gegaan, heb er een icepack opgelegd en ben in de zon een boek gaan lezen. Kon het niet laten het met gras overwoekerde pad van onkruid te ontdoen en natuurlijk meteen resultaat!
Toen Jeanine thuis kwam zei ze er niks van, maar ze gaf me wel de tip om naar een Maori-film te gaan (weer haar positieve kant). Heb ik gedaan en het was de moeite waard. Er waren allemaal locals, vele Maori's en tijdens de pauze waren er lekkere hapjes. Kortom een geslaagde avond!
Vandaag, zondag, zei ze tegen me, er is en vlooienmarkt twee straten verder, misschien kun je wat van je spullen verkopen (wederom positief). De buurvrouw, waarvoor ik struiken had gekortwiekt, was er ook. Het was zonnig en ik installeerde mijn spullen. Na een paar uur vetrok iedereen en de buurvrouw opperde me om bij de speeltuin te gaan zitten. Daar verkoop je vast wel iets. Ze bracht me erheen en in de auto zei ze (uit het niets) 'je kunt ook in mijn careavan bivakeren als je het daar niet ziet zitten'. Ze had het door, ze kende Jeanine inmiddels. Ze profiteert alleen van je, zei ze.
Ik installeerde me bij de speeltuin en had meteen 30 dollar te pakken. Mooi meegenomen!
Na een paar uur werd het fris en liep ik terug. Dit is mijn kans ,dacht ik en liep bij de buurvrouw binnen. Ze was al met de caravan bezig.... Het is wellicht wat fris in de nacht, maar we maken we regelen wel wat voor je. Waaw!
Ik heb meteen mijn spullen verhuisd, het huis 'netjes' achter gelaten en 100 meter verder scheen de zon! De drie kinderen (13, 10 en 7) waren enthousiast en stelden me tal van vragen en kwamen meteen met een wereldkaart aanzetten. Waar woon je eigenlijk? Bleek Nederland nog kleiner te zijn dan Noordereiland in Nieuw Zeeland...Pa kwam even later thuis en was eveneens geinteresseerd in wie ik was. Jeetje, al die aandacht, wat een wereld van verschil...Zelfs het jonge poesje besprong me en speelde mee met Monoply, dat ik met de jongste speelde.
Ik kan de buurvrouw helpen met wat klusjes in en rond het huis en ga morgenvroeg naar de kringloopwinkel, waar en bord buiten stond met 'volunteers welcome'....
Eigenlijk hoef ik jullie niet te vertellen dat deze ervaringen me weer veel energie geven!
Veel liefs,
Esther
ps. Jeanine heb ik een sms gestuurd (blijkbaar komt ze niet thuis vannacht) met de tekst: “ik heb zojuist je huis verlaten en ga naar een andere plek. Bedankt voor je 'gastvrijheid' en ik wens je het beste”. Tot nu toe geen reactie gehad...
-
07 Juli 2013 - 21:15
Saskia:
Goed gedaan meid! Veel plezier verder en blijven schrijven hoor, is erg leuk om te lezen wat je allemaal doet en meemaakt!
Groetjes,
Saskia -
08 Juli 2013 - 08:42
Daniëlla:
Good om te laeze.
Hiej sjient noe auch de zon :-)
Eindelik good waer !!!!
X -
08 Juli 2013 - 08:47
Sabrina:
Hoi Esther,
Wat fijn om dit te lezen! Veel plezier op je nieuwe stek.
Groetjes
Sabrina -
08 Juli 2013 - 13:11
Sylvia Hendriks:
Hoi Esther,
Ik geniet iedere keer van je verhalen, en ik had echt met je te doen toen je bij die Jeanine zat, gelukkig heeft het lot zich weer gekeerd.
groetjes Sylvia -
08 Juli 2013 - 13:55
Joke Bouvrie V.Breda:
Hallo Ester.
Ben blij voor je om je slaapplaats te veranderen.Profiteurs zijn beslist geen leuke mensen.
Had ook niet verwacht van jou om dit lang te pikken.Goed is goed.
Dit is weer voor jou een vrolijke noot.Houden zo!
groetjes Joke. -
09 Juli 2013 - 15:43
Huub Vrenken:
Hee die Essie,
Ja het kump wie 't kumpt, dae is niks aan te wille. Allein om dich te laote misbroeke is neet waas se der van verwachs, mer gelukkig hub se det achter dich kinne laote mit ein nuj adres. Zo isj hiej auch ein bitje gegange, mot der aangepasjt weare geloape omdet de kniekes auch tege sjtribbele. gelukkig sjient noa al dae rengel en kouj, dea rooie bol op zen best en genete wae van eedere daag dae God os geuftj. Voar wat betreftj dien laopmaotjes oet Wiert en omsjtreke, die moge neet klage en de meiste gaon nog ummer veuroet wat betreftj haarder en baetere tieje neerzette. Van die meidjes & jungskes en dea creatieveling dea auch neet voar ein gaat te vange is krieg se de groete.
Houj dich haoks, Huub -
12 Juli 2013 - 22:20
Tante Fiet En Ome Nol:
De z.g. "hobbels"" op jouw weg worden gelukkig afgewisseld met positievere ontmoetingen. Wij wensen je verder succes en blijf gezond om jouw taak als Goede Doelen-dame te kunnen blijven uitvoeren. -
14 Juli 2013 - 17:31
Pauline:
Fijn om te lezen dat je een gastvrijere plek hebt gevonden!!
Ik ben weer een trouwe volger geworden. -
16 Juli 2013 - 07:53
Annet:
wat goed, daar was het voor nodig dat je deze geweldige mensen tegen komt. Geniet er van.
groetjes Annet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
