In jail-in de gevangenis!
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg † Esther
12 Augustus 2013 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Nu heb ik jullie aandacht!!
Je leest het goed, ik ben in de gevangenis beland, een echte gevangenis in Nieuw Zeeland.
Er staat een groot hek om het gebouw en bij aankomst krijg ik cel nummer 29 aangewezen. Of ik een gestreepte outfit wil? Nee zeg ik, ik hou mijn eigen kleding aan. Dat mag.
Er lopen meerdere mensen rond, maar iedereen negeert elkaar. Ik hoor verschillende talen spreken. Er is een aparte kamer waar een tv staat en ik zie een rek met boeken erop. Veel bijbels zie ik in een oogopslag.
Gelukkig is er een vrouwenafdeling. De deur van de cel gaat open en in cel 29 staat een stapelbed. Ik kies het onderste bed. Ik ben alleen en vind dat fijn. Er ligt een witte handdoek op het bed, die is schoon en het bed ziet er keurig uit. Verder staat er een ijzeren stoel en een kastje met extra dekens. Om 21 uur moet iedereen stil zijn staat er op de deur.
Als ik wil douchen kan dat en het mag zonder begeleiding. Wil ik wel douchen? Het was een enerverende dag.
Vanmorgen om 7 uur opgestaan, de kalfjes waren al op en ongeduldig aan het wachten op verse melk. Het regende pijpestelen, maar mijn waterdichte overall met helpen was er perfect voor.
De dagelijkse routine. Eerst melk (biest) tanken, daarna de drinkbakken vullen (soort grote nepuiers). De nieuwe kalfjes lagen nog opgerold in het zaagsel. Ze weten nog niet dat er tweemaal daags iets te drinken valt.
Om 7 uur ontbijt (2 liter per kalf) en om 4 uur dinner. De nieuwe kalfjes moeten leren drinken van de nepuier en geduldig als ik inmiddels ben, start ik met mijn vinger in hun bek. Als ze zuigen gaan ze door naar de volgende ronde, dat is drinken uit een plastic fles. Als ze dat eenmaal onder de knie hebben lok ik ze naar de drinkbak, een fluitje van een cent want ze hebben honger!
Een snelle leerling doet dit proces in 5 minuten, een trage leerling doet er twee maaltijden over. Ik trap ondertussen in de smeuige poep, maar heb stevige rubber laarzen aan. Mijn overall is eveneens besmeurd met poep en mijn jas ruikt naar verschraalde melk, logisch.
Sommige kalfjes vinden de fles niks en proberen me te ontvluchten, maar ik ben inmiddels bedreven na twee weken en zet hun kop klem tussen mijn benen en duw de speen naar binnen. Dat werkt meestal wel. Het is een genot als ze aan de drinkbak zich verdringen om hun maaltijd te nuttigen. Dan krijgen ze een blauwe dot verf op hun achterste. Een kalf dat tegensputtert en niet wilt drinken krijgt een blauwe dot in de nek. Meestal de volgende ronde, willen ze wel drinken van de drinkbak.
Elke drinkbak heeft 10 spenen en per hok kunnen 20 kalfjes tegelijk drinken. Sommigen trappen (per ongeluk) tegen mijn schenen en mijn benen hebben daardoor inmiddels ook vele blauwe plekken. Gaat vanzelf over.
Sommige kalfjes hebben een nummer, die mogen op de boerderij blijven wonen, ze zijn goed gebouwd en goed van kleur. We noemen de kalfjes bij nummer en sommige combinaties zijn grappig als je ze met een Nederlands accent uitspreekt. Bijvoorbeeld nr 61 noemen we sexy-one in plaats van sixty one en nr 62 is sexy too. Nr 78 is een dombo, trapt veel en loopt onder de drinkbak door.
Vandaag was de laatste dag voor me, ik wilde nog wat van het Zuidereiland zien en besloot naar Christchurch te gaan, daar een nacht te blijven en vervolgens met de Trans Alpine express, naar een befaamde gletsjer te treinen.
En nu ben ik in Christchurch, in de gevangenis. Ik heb een uur vrij internet en de tv hoor ik op de achtergrond. Het is rustig, het is inmiddels 9 uur en alle gasten houden zich keurig aan de regel. Ik ben zeer tevreden en opgewonden. Ik slaap vannacht in een cel in het jailhouse, een voormalige gevangenis die is omgetoverd tot een backpackers accommodatie !! Geweldig.
Voor 38 dollar mag ik in cel 29 slapen en zoals het er nu uitziet heb ik de cel voor mezelf.
Morgenvroeg word ik gewekt en heb gratis vervoer naar de trein. Het moet een bijzonder mooie treinrit zijn en ik kijk er echt naar uit.
Heb ik nog jullie aandacht?
Zo zie je maar, een gevangenis kan ook een keuze zijn en nog een leuke ook!
Groetjes, Esther
Je leest het goed, ik ben in de gevangenis beland, een echte gevangenis in Nieuw Zeeland.
Er staat een groot hek om het gebouw en bij aankomst krijg ik cel nummer 29 aangewezen. Of ik een gestreepte outfit wil? Nee zeg ik, ik hou mijn eigen kleding aan. Dat mag.
Er lopen meerdere mensen rond, maar iedereen negeert elkaar. Ik hoor verschillende talen spreken. Er is een aparte kamer waar een tv staat en ik zie een rek met boeken erop. Veel bijbels zie ik in een oogopslag.
Gelukkig is er een vrouwenafdeling. De deur van de cel gaat open en in cel 29 staat een stapelbed. Ik kies het onderste bed. Ik ben alleen en vind dat fijn. Er ligt een witte handdoek op het bed, die is schoon en het bed ziet er keurig uit. Verder staat er een ijzeren stoel en een kastje met extra dekens. Om 21 uur moet iedereen stil zijn staat er op de deur.
Als ik wil douchen kan dat en het mag zonder begeleiding. Wil ik wel douchen? Het was een enerverende dag.
Vanmorgen om 7 uur opgestaan, de kalfjes waren al op en ongeduldig aan het wachten op verse melk. Het regende pijpestelen, maar mijn waterdichte overall met helpen was er perfect voor.
De dagelijkse routine. Eerst melk (biest) tanken, daarna de drinkbakken vullen (soort grote nepuiers). De nieuwe kalfjes lagen nog opgerold in het zaagsel. Ze weten nog niet dat er tweemaal daags iets te drinken valt.
Om 7 uur ontbijt (2 liter per kalf) en om 4 uur dinner. De nieuwe kalfjes moeten leren drinken van de nepuier en geduldig als ik inmiddels ben, start ik met mijn vinger in hun bek. Als ze zuigen gaan ze door naar de volgende ronde, dat is drinken uit een plastic fles. Als ze dat eenmaal onder de knie hebben lok ik ze naar de drinkbak, een fluitje van een cent want ze hebben honger!
Een snelle leerling doet dit proces in 5 minuten, een trage leerling doet er twee maaltijden over. Ik trap ondertussen in de smeuige poep, maar heb stevige rubber laarzen aan. Mijn overall is eveneens besmeurd met poep en mijn jas ruikt naar verschraalde melk, logisch.
Sommige kalfjes vinden de fles niks en proberen me te ontvluchten, maar ik ben inmiddels bedreven na twee weken en zet hun kop klem tussen mijn benen en duw de speen naar binnen. Dat werkt meestal wel. Het is een genot als ze aan de drinkbak zich verdringen om hun maaltijd te nuttigen. Dan krijgen ze een blauwe dot verf op hun achterste. Een kalf dat tegensputtert en niet wilt drinken krijgt een blauwe dot in de nek. Meestal de volgende ronde, willen ze wel drinken van de drinkbak.
Elke drinkbak heeft 10 spenen en per hok kunnen 20 kalfjes tegelijk drinken. Sommigen trappen (per ongeluk) tegen mijn schenen en mijn benen hebben daardoor inmiddels ook vele blauwe plekken. Gaat vanzelf over.
Sommige kalfjes hebben een nummer, die mogen op de boerderij blijven wonen, ze zijn goed gebouwd en goed van kleur. We noemen de kalfjes bij nummer en sommige combinaties zijn grappig als je ze met een Nederlands accent uitspreekt. Bijvoorbeeld nr 61 noemen we sexy-one in plaats van sixty one en nr 62 is sexy too. Nr 78 is een dombo, trapt veel en loopt onder de drinkbak door.
Vandaag was de laatste dag voor me, ik wilde nog wat van het Zuidereiland zien en besloot naar Christchurch te gaan, daar een nacht te blijven en vervolgens met de Trans Alpine express, naar een befaamde gletsjer te treinen.
En nu ben ik in Christchurch, in de gevangenis. Ik heb een uur vrij internet en de tv hoor ik op de achtergrond. Het is rustig, het is inmiddels 9 uur en alle gasten houden zich keurig aan de regel. Ik ben zeer tevreden en opgewonden. Ik slaap vannacht in een cel in het jailhouse, een voormalige gevangenis die is omgetoverd tot een backpackers accommodatie !! Geweldig.
Voor 38 dollar mag ik in cel 29 slapen en zoals het er nu uitziet heb ik de cel voor mezelf.
Morgenvroeg word ik gewekt en heb gratis vervoer naar de trein. Het moet een bijzonder mooie treinrit zijn en ik kijk er echt naar uit.
Heb ik nog jullie aandacht?
Zo zie je maar, een gevangenis kan ook een keuze zijn en nog een leuke ook!
Groetjes, Esther
-
12 Augustus 2013 - 11:57
Edith:
Hoi Esther, alweer zo'n spannende episode uit je reisverslag!
Heerlijk om te lezen, en hopelijk heb jij het net zo naar je zin!
Veel succes weer met de volgend etappe. Ik lees mee!
Kus, Edith -
12 Augustus 2013 - 12:07
Sabrina:
Hoi Esther,
Goed om te weten dat je in een gevangenis ook fijn kunt slapen:-) Bedankt voor je leuke verhaal.
Ik heb geen contacten op fiji, maar een mooie reis gewenst. -
12 Augustus 2013 - 13:29
Mieke:
Ha die Knettergekke Esther ,
Jij weet het wel spannend te houden !
Gr.Mieke -
12 Augustus 2013 - 13:41
Jes Van Der Leeuw:
Hoi Esther,
De titel van het reisverslag was even schrikken. Ben heel benieuwd wat er verder nog staat te gebeuren.
Ik kijk nog steeds met veel belangstelling uit naar je volgende verslag. Fijne reis verder.
Groetjes,
Tante Jes -
12 Augustus 2013 - 13:50
Thea:
Hoi, Wat ben je toch een gekke meid! De aankondiging van jouw verhaal deed me ontzettend schrikken; waaaaat?? Esther in de gevangenis? Wat heeft ze gedaan? Maar gelukkig, geen echte jail, je mag er zo weer uit. Wat een belevenissen allemaal. Denk je dat je ooit weer aan een "normaal" leven in het kleien Holland kunt wennen, Essie? Of denk je daar helemaal (nog) niet over na? Ik bewonder je spirit en je energie én je " positiefstaan" in het leven. Ondanks soms tegenslag en vervelende uitbuiters, hard werken en ontberingen, blijf je positief en ziet altijd weer de zon achter de wolken. Geweldig, meid.
Houd je haaks, pas goed op jezelf en tot de volgende keer.
Liefs, Thea -
12 Augustus 2013 - 15:55
Jose:
Hoi esther,
Even schrikken, snel lezen en dan zien dat het loos alarm is.
Theo is net terug van fietstocht, hij was je vader nog tegen gekomen in Herten.
Zijn samen een stuk afgefiets.
heb je al enig idee hoe lang je nog weg blijft????
Fiji Eilanden, zijn toch wel bekend om de mooie resorts en mooie natuur en.... echt vakantie eiland.
Ben benieuwd wat je daar gaat beleven , en vooral om het eens te horen van de niet toeristische kant.
Meisje nog heel veel mooie momenten, goede gezondheid en hoe gaat het met je knieen?
lieve groetjes ook van Theo
Dikke knuffel Jose
-
12 Augustus 2013 - 16:29
Nonja:
Pppppfffff wil je ons niet meer voor de gek houden!!!!! Slaap lekker en geniet van je vrijlating.
-
12 Augustus 2013 - 19:15
Janine:
Hoi Esther,
Dat is even schrikken hoor, ik dacht je echt in de cel beland was.
Je weet maar nooit met die visa rompslomp.
Want dit was echt de enige reden die in mij opkwam toen ik het las.
Maar goed, het heeft een heel andere wending genomen, en ja.....je hebt nog steeds mijn aandacht!!!
Veel plezier achter de tralies, en een streepjes pyama zou er toch wel goed bij passen, toch?
Liefs,
Janine. -
12 Augustus 2013 - 20:42
Edgardo:
Je schrijverstalent komt tot z'n recht. Warme groet. -
12 Augustus 2013 - 23:18
Tante Fiet En Ome Nol:
Hoi Esther,
Wat een goede doelen dame al niet meemaakt; succes verder. -
12 Augustus 2013 - 23:32
Disiré Dieteren:
Hé Esther,
Tot aan het laatste uitroepteken een boeiend verhaal! Bijna een krimi (hahahaha)
Ik sluit me inderdaad bij Thea aan, het geregelde en goed georganiseerde Nederland dat zal weer wennen worden. Maar ik ben ervan overtuigd, mocht je definitief terugkomen, dat je er hier ook wel weer iets van maakt. Trein ze, wij wachten met smart op het vervolg van je "krimi!"
Have a nice trip!
Disiré Dieteren -
13 Augustus 2013 - 11:31
Joke Bouvrie:
Hallo Esther. Aangezien het mij niet was gelukt je voorlaatste brief te lezen, wegens tijdgebrek. Maar nu
kreeg ik de brief uit "de gevangenis". En wilde toch eerst de andere brief lezen.
Die was echt de moeite waard. Wat je allemaal te verwerken krijgt.En moed houden door dik en dun!
Gelukkig gaat je dat wel aardig af maar soms kan ik me toch voorstellen dat het weleens balen is.
Inmiddels zit je vast beter en dat is maar goed ook.Even lekker bijtanken.
Geweldig hoor! Alle Goeds Joke.
-
14 Augustus 2013 - 21:51
Marlies:
Ja je hebt mijn aandacht getrokken en ik schrok maar las dat het mee viel. Het kon bijna niet anders wanneer je zo de mogelijkheid hebt om te schrijven.
Ik hoop dat je een goede treinreis hebt gehad. Wat een voorrecht om op zo'n plek een backpackers hotel te kunnen maken en mensen met een voormalig gevangenis gebouw te laten kennis maken.
Ik was al bang dat je echt in de gevangenis zat! Daaroim had je mijn aandacht.
Liefs
Marlies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
