Verslag bezoek Project Ouezindougou, Burkina Faso

Ouezindougou dec. jan. 2008-2009


kort verslag bezoek van Esther vd Leeuw en Jan Wilms


Het eerste bezoek is de dag na onze aankomst, op dinsdag 17 dec 2008.
Bouba heeft van te voren een vergadering geregeld en zoals eigenlijk elke keer zijn er weer vele mannen, vrouwen en kinderen verzameld op het terrein van het gemeenschapshuis.
Na de gebruikelijke begroetingen volgt er een korte uitleg door Bouba over het doel van ons bezoek en de reis erna, een korte presentatie door de verschillende comités en een korte uitleg door Esther en ondergetekende.
Het is duidelijk dat het dorp blij is met onze komst, met de donatie in de vorm van de graanbank, en met de plannen voor de toekomst.
Dan volgt uitgebreide uitleg over onze plannen:
na overleg vooraf met Bouba hebben we 500,-- meegenomen om een begin te maken met het landbouwproject voor de vrouwen. We kijken in hoeverre dat hier al iets mee gedaan kan worden, willen de motivatie peilen en bekijken hoe er samengewerkt wordt. We vragen aan wie we het geld moeten geven, en wat de evt. besteding zal zijn: na overleg geven de vrouwen te kennen dat een omheining op dit moment de beste bestemming is. Het geld moet natuurlijk bij de vrouwen zelf terecht komen.
Esther doneert het geld aan de voorzitster van het comité van de vrouwen, applaus.
Bovendien overhandigen we het zaaigoed dat we van bioboer Wiel hebben meegenomen. We leggen uit dat dit in eerste instantie is bedoeld om een klein proeftuintje mee te maken. Er worden nog vele ideeen en verzoeken besproken en na een vergadering van ± 3 uur verlaten we het dorp met de belofte om over 4 weken terug te komen.


Maandag 12 januari:


2 daags bezoek aan Ouezindougou.
Esther en ik bezoeken samen met Bouba het dorp en al snel wordt er een clubje geformeerd die ons begeleiden.
Tijdens onze afwezigheid is het volgende gebeurt:
- er is een terrein uitgekozen voor een proefproject; 50x50 m, aan de rand van het waterrijke gebied in het noorden van het dorp waar ook andere tuinen zijn. Eigenaar van de grond: het drop
- er is hetvolgede aangeschaft: 200 m harmonicadraad, trekdraad en trekschroeven, ijzeren palen voor op de hoeken, beton voor de hoekpalen.


We zijn verbaasd en ook zeer tevreden. Er is na goed overleg direct actie ondernomen, en het volledige bedrag (en zelfs iets meer- Ladji heeft voorgeschoten) besteed aan een omheining. De mensen zijn trots op de aankoop en bijzonder gemotiveerd om te beginnen.


We bezoeken het terrein, nemen een paar foto's en maken de afspraak dat we morgen als een soort inwijding het terrein gaan bewerken en alvast een stuk omheining plaatsen en dat hier de vergadering zal plaatsvinden.
's Avonds verblijven we in de nabijheid van het gemeenschapshuis, maken een kampvuurtje en onder het genot van een omeletje en een glaasje Don Garcia bespreken we nog het een en ander met de aanwezigen, o.a. de leden van de club van 10.


De volgende dag gaan we te voet naar het terrein waar zich al een aantal mensen hebben verzameld. Gaandeweg de ochtend komen er steeds meer mensen bij. Het terrein is nog begroeid met hoog gras en met kapmessen worden er brandgangen gemaakt om te voorkomen dat ook het aangrenzend terrein zal afbranden als het gras wordt aangestoken.
Na een uurtje komt er een spectaculair vuurtje en binnen een mum van tijd is het terrein verschroeid. Omdat er een flink windje staat is het vuur toch overgeslagen naar het aangrenzend perceel; mannen en vrouwen helpen mee om het vuur te blussen. Daarna zien we een stuk grond van 50 x 50 meter, keurig afgebakend met 4 ijzeren palen, stevig verankerd in een blok beton. Er is al een soort begin van een put, een groot gat, met water. Dit zal de toekomstige put van het terrein gaan worden.
Al snel arriveren de eerste rollen draad per fiets en een aantal houten palen (het geld was op). Er komen steeds meer mensen en de vrouwen verzamelen zich onder een grote boom, de mannen onder een andere. Het draad wordt uitgerold en aan elkaar vastgemaakt. Daarna bevestigd aan de ijzeren palen, strak getrokken en het eerste deel van de omheining is klaar !!
Geweldig om te zien hoe dit met gezamenlijke inspanning wordt gedaan !!


Ondertussen is ook Bouba gearriveerd en de vergadering kan beginnen. De vrouwen zijn in de meerderheid en da's ook goed want het project is in eerste instantie bedoeld voor de vrouwen.
De mannen sluiten aan en ook de jeugd is vertegenwoordigd. Ladji is door Bouba gemaand om zich een beetje rustig te houden en zich niet te veel te bemoeien met het verloop van de bespreking.
Dan volgen de gebruikelijke begroetingen en het echte vergaderen kan beginnen.


Als eerste volgt er een verslag van het graanbankproject.
De Zongofamilie heeft 5000 euro gedoneerd voor het oprichten van een graanbank. Met dit geld is miel (gierst) gekocht aan het eind van de droge tijd, toen velen al door hun eigen voedselvoorraad heen waren. Van dit graan is ongeveer de helft gratis verdeeld onder de dorpelingen en met de andere helft is de graanbank opgestart. Het principe is als volgt: een comite beheerd de graanvoorraad. In tijden van voedseltekort kan elke dorpeling een beroep doen op een gedeelte van deze voorraad. Er kan dan worden gekocht tegen een schappelijke prijs of geleend. In dat laatste geval wordt er na de eigen oogst weer met graan + een beetje extra terugbetaald. De voorzitter van het comite doet verslag en verteld heel erg trots dat het project goed geslaagd is. Binnen een halve dag was de voorraad leeg. Er wordt een financieel rapportje overhandigd en uitgelegd dat met het geld wat er nu in kas is, een bankrekening is geopend. Als de prijzen gunstig zijn, zal met het bedrag weer een nieuwe graanvoorraad worden aangelegd.


Daarna is het de beurt aan de vrouwen. Na enige verlegenheid vertellen ze over de aankoop van de omheining. In overleg is dus besloten om het geld te besteden aan omheining en er is iemand op uitgestuurd om de draad, palen en beton te kopen is Ouaga, omdat daar de prijs gunstiger is.
De vrouwen zijn zichtbaar trots en tevreden en vragen hoe nu verder. Het terrein is dus omheind, binnen korte tijd zal de grond bewerkt zijn en dan..... Er is geen geld meer voor evt. kunstmest en zaaigoed.
Daarna leggen we uit dat we zeer tevreden zijn over het verloop van het project en beloven binnen korte tijd geld te sturen om verder te kunnen.


De vergadering gaat verder over het verloop van de verschillende projecten, met name over het toeristisch-cultureel project. Het terrein ligt er nu min of meer verlaten bij, het slaapt... Af en toe komen er toeristen, maar meer dan de gebouwen en de foto's bekijken is er niet bij. De dorpelingen en met namen de jongeren vinden dat erg jammer. Ze zien de potentie van het project maar het ontbreekt hen aan middelen om er iets mee te doen.Verder worden er natuurlijk nog een aantal nieuwe projecten aangedragen (o.a. graanmolen).
Tot slot geeft Bouba nogmaals uitleg over onze kant van het project. Hoe we proberen geld bij elkaar te krijgen, dat ook wij er hard voor moeten werken, dat ook wij erg gemotiveerd zijn, mede door het enthousiasme van het dorp en dat we beloven om er voor te gaan...
Iedereen is erg tevreden !!! We krijgen nog een paar kippen en vertrekken naar Koudougou waar het min of meer geciviliseerde leven ons toelacht !!


Eigen evaluatie:


Na mijn aanvankelijke bedenkingen over het gehele project ben ik nu "om".
Voor mij was het na het fotoproject en het festival eigenlijk afgelopen. Maar door het enthousiasme van de mensen van Ouezindougou, van Bouba, van "de Zongofamilie" in Nederland: Jolanda en Paul en zeker ook van de mensen die met me zijn meegereisd, met name Esther van der Leeuw, ben ik erg gemotiveerd geraakt om door te gaan met Ouezindougou.
Vooral tijdens het laatste verblijf is het me duidelijk geworden dat hier iets heel moois te maken is: dorpsontwikkeling hand in hand met toerisme en culturele uitwisseling.
De motivatie van de mensen van Ouezindougou is enorm, er is saamhorigheid, overleg, de traditionele patronen (man-vrouw / dorpshiërarchie) zijn al gedeeltelijk doorbroken. De mensen zijn trots op hetgeen wat er tot nu toe is bereikt en er is grote bereidwilligheid om de handen uit de mouwen te steken.
Vanuit Nederland is er eenzelfde grote bereidheid om hieraan te werken, motivatie, betrokkenheid. Het vinden van geld is waarschijnlijk niet zo heel moeilijk, zeker als het enthousiasme overgebracht wordt.
Ook Bouba is supergemotiveerd om hieraan zijn bijdrage te leveren. Hij heeft natuurlijk het dorp Latou als referentie en zijn ervaringen met dit dorp kan hij prima toepassen in Ouezindougou. Zo heeft hij bv bij het opzettten van de graanbank veel voordeel gehad met zijn ervaringen uit Latou.


Het is mij verder duidelijk geworden dat de verschillende geplande projecten niet een voor een afgehandeld hoeven te worden. We hoeven niet eerst bv 10.000 euro voor het landbouwproject bij elkaar te sparen om vervolgens door te gaan met hetvolgende.
Een voorbeeld: Bouba heeft het aanbod gekregen om met overheidssteun 2 forages te laten maken in de omgeving van Koudougou. Hij heeft daarop de locaties Ouezindougou en Latou doorgegeven. Omdat we met Wilde Ganzen al bezig zijn voor de forage bij het schoolterrein, heeft hij gekozen voor de locatie van het gemeenschapshuis. Een kans om tegen gereduceerd tarief hier een forage te laten maken, die wat mij betreft voorrang zou moeten hebben.


Het dorp heeft m.i. een enorme potentie en na dit bezoek zie ik in dat het ook in toeristisch opzicht veel mogelijkheden heeft.
Kampement, meerdaags verblijf, luxe hutten, douches, excursies naar bv Boromo, Sabou, Bobo, meerdaagse reis naar Dogon-vallei in Mali, eko-projecten: meehelpen met het "tuintjes-project, ezeltochtjes voor de kinderen, percussieworkshops, cultureel festival, een oase in het droge landschap.
Een eerste begin zou gemaakt kunnen worden met een volgende groepsreis, december 2009.
Voor diegenen die willen, mensen van de vorige reis, IDON, bekenden, vrienden, familie.
Bouba wil weer een festival organiseren, uitstapjes, meehelpen in de tuinen, Bobo, Koudougou.
2 Of 3 weken, all-inclusive prijs maken. Voorzieningen die nodig zijn: water, wc's douches, restaurant, overdekte ruimte, meerdere hutten enzovoort. Ik ga de komende tijd, samen met Esther en Bouba, hier een plan voor maken.

De bijbehorende foto's staan hier: www.janwilms.nl/ouezindougou

Jan Wilms, 21 januari 2009