van Bobo terug naar Ouezindougou
Door: Esther en Annet
Blijf op de hoogte en volg † Esther
10 December 2009 | Nederland, Weert
Inmiddels zijn we weer terug bij Bouba in Koudougou.
In Bobo werden we zeer hartelijk ontvangen door ons aller vriend Moumouni. Geweldig om elkaar na een jaar weer te herzien. Op het erf was het een drukte van jewelste. Allemaal kinderen die riepen hoi Jan hoi Aicha (mijn Afrikaanse naam). Meteen werd de kleine Aicha aan me getoond....Toen ik vorig jaar hier was, was de vrouw van Moumouni zwanger en als het een meisje was zou het naar me vernoemd worden. Aldus geschiede. We kregen een heerlijk maal voorgezet en na vele uurtjes kletsen, lachen, drinken gingen we op 1 oor. Jan en Loek hadden weinig nachtrust genoten, want er zaten wel 50 muggen ONDER de klamboe. Annet en ik hadden lekker kunnen pitten: op de grond en we werden gewekt door het gekwetter van de vrouwen, huilen van de kinderen, bleren van de schapen, kukelen van de kippen en oproep tot gebed. We hebben die dag een toertje gemaakt door Bobo, een de grande moskee bezocht en rijst met een prutje gegeten. Moumouni vertelde ons dat hij die dag op moest voor zijn rijbewijs. Dat gaat wel effe anders dan bij ons: hij moest er s'morgens zijn om 6 uur, samen met zo'n honderd anderen. En dan maar wachten wanneer je aan de beurt bent. Hij had al twee eerdere examens gehaald: theorie en de bijzondere verrichtingen (slalom enzo en parkeren). Voor het echte rijden was hij twee keer gezakt, vanwege een defecte auto, hij kon niet fatsoenlijk schakelen en tja dan ben je gezakt. Wij zaten allemaal in spanning te wachten en gunden hem het slagen! Annet had hem een bedeltje meegegeven van de heilige Christoffel, beschermheilige voor het reizen (van vriend Gerard) en dat heeft geholpen.... Om 3 uur smiddags vertelde hij dat hij was geslaagd! Moumouni in de zevende hemel, dus het amulet van Annet had geholpen. Op de markt in Bobo hebben we nog wat souvenirs gescoord (kettinkjes, houten prullaria enz). Als laatste gingen we op zoek naar pruikjes. Moet je weten dat bijna alle vrouwen hier pruiken dragen, of hun kroesharen zijn ingevlochten. Wij scoorden drie geweldige pruikjes en liepen als divas door de stad...Terug bij Moumouni hebben we lekker getut met de vrouwen en kinderen. Onze beautycase tevoorschijn gehaald en nagels gelakt, ogen en lippen gepimpt en allen voorzien van een reukje (met dank aan collega Els) en een sjaaltje (dank aan vriendin Gertie, Angelique en Ben). Ze kregen de lippestift en reukje mee en een spiegeltje en sjaaltje, wat een feest. Als toetje werden onze haren nog ingevlochten door de kids.
De volgende dag weer afscheid genomen en Moumouni meegenomen met onze vervolg-trip. Een lange trip weer terug naar Ouezindougou (ons dorp). We hadden van Bouba gehoord dat er druk gewerkt werd. We hadden de vrouwen wel aan het werk gezien, mar de mannen, die bleven achter...In een dorpsvergadering hadden we daar melding van gemaakt, en zie daar, nu waren de mannen aan het werk. Er zijn weer 4 hutten bijgebouwd, twee overkappingen en de luxe bungalow is bijna af...Waaw, wat een werklust. De vrouwen zijn hard aan het werk in de tuin. Inmiddels is er kool gepland en uien. Er is en put in de tuin en de vrouwen slepen af en aan met water. Er wordt nu voor de tweede keer gezaaid en dat is enorm inspirerend. Onze en jullie bijdragen zijn geweldig en effectief besteed (filmpje bij terugkomst).
De dorpsoudtste (Ladji) hebben we nog niet ontmoet, hij zal er zeker zijn bij de opening van alle nieuwe gebouwen en het dansfeest. We zullen dan zeker de groeten doen uit Onderbanken (waar Annet werkt).
Morgen vervolgen we onze weg naar het Noorden en hopen jullie dan weer een geweldig verhaal te kunnen vertellen. Het blijft verrassend, elke minuuut is anders en om een beeld te vormen: we leven hier in de Middeleeuwen, zonder gekheid, soms is het een film en wij spelen een bescheiden bijrol en soms zelfs de hoodrol. Vanavond hebben Annet en ik gekookt voor de mannen: pasta met een heerlijk saus en hollandse kaas (meegenomen) en natuurlijk hebben we zelf de boodschappen gedaan in het dorp met de jeep. Stel je voor; twee hollandse meiden in ee grote jeep door het dorp zoekend naar westerse eetwaren (en gelukt) en voor de mannen hebben we bier gecoord (geen sinecure in een islamitisch land) maar ach, dan zijn we vrouwen voor!
Heel veel groeten van Annet en Esther, Loek en Jan
Mochten jullie nog een pasend kado zoeken voor 1 van ons... we kunnen nog wat fotoruimte gebruiken op deze site, nu is het maximum beperkt tot 10....
In Bobo werden we zeer hartelijk ontvangen door ons aller vriend Moumouni. Geweldig om elkaar na een jaar weer te herzien. Op het erf was het een drukte van jewelste. Allemaal kinderen die riepen hoi Jan hoi Aicha (mijn Afrikaanse naam). Meteen werd de kleine Aicha aan me getoond....Toen ik vorig jaar hier was, was de vrouw van Moumouni zwanger en als het een meisje was zou het naar me vernoemd worden. Aldus geschiede. We kregen een heerlijk maal voorgezet en na vele uurtjes kletsen, lachen, drinken gingen we op 1 oor. Jan en Loek hadden weinig nachtrust genoten, want er zaten wel 50 muggen ONDER de klamboe. Annet en ik hadden lekker kunnen pitten: op de grond en we werden gewekt door het gekwetter van de vrouwen, huilen van de kinderen, bleren van de schapen, kukelen van de kippen en oproep tot gebed. We hebben die dag een toertje gemaakt door Bobo, een de grande moskee bezocht en rijst met een prutje gegeten. Moumouni vertelde ons dat hij die dag op moest voor zijn rijbewijs. Dat gaat wel effe anders dan bij ons: hij moest er s'morgens zijn om 6 uur, samen met zo'n honderd anderen. En dan maar wachten wanneer je aan de beurt bent. Hij had al twee eerdere examens gehaald: theorie en de bijzondere verrichtingen (slalom enzo en parkeren). Voor het echte rijden was hij twee keer gezakt, vanwege een defecte auto, hij kon niet fatsoenlijk schakelen en tja dan ben je gezakt. Wij zaten allemaal in spanning te wachten en gunden hem het slagen! Annet had hem een bedeltje meegegeven van de heilige Christoffel, beschermheilige voor het reizen (van vriend Gerard) en dat heeft geholpen.... Om 3 uur smiddags vertelde hij dat hij was geslaagd! Moumouni in de zevende hemel, dus het amulet van Annet had geholpen. Op de markt in Bobo hebben we nog wat souvenirs gescoord (kettinkjes, houten prullaria enz). Als laatste gingen we op zoek naar pruikjes. Moet je weten dat bijna alle vrouwen hier pruiken dragen, of hun kroesharen zijn ingevlochten. Wij scoorden drie geweldige pruikjes en liepen als divas door de stad...Terug bij Moumouni hebben we lekker getut met de vrouwen en kinderen. Onze beautycase tevoorschijn gehaald en nagels gelakt, ogen en lippen gepimpt en allen voorzien van een reukje (met dank aan collega Els) en een sjaaltje (dank aan vriendin Gertie, Angelique en Ben). Ze kregen de lippestift en reukje mee en een spiegeltje en sjaaltje, wat een feest. Als toetje werden onze haren nog ingevlochten door de kids.
De volgende dag weer afscheid genomen en Moumouni meegenomen met onze vervolg-trip. Een lange trip weer terug naar Ouezindougou (ons dorp). We hadden van Bouba gehoord dat er druk gewerkt werd. We hadden de vrouwen wel aan het werk gezien, mar de mannen, die bleven achter...In een dorpsvergadering hadden we daar melding van gemaakt, en zie daar, nu waren de mannen aan het werk. Er zijn weer 4 hutten bijgebouwd, twee overkappingen en de luxe bungalow is bijna af...Waaw, wat een werklust. De vrouwen zijn hard aan het werk in de tuin. Inmiddels is er kool gepland en uien. Er is en put in de tuin en de vrouwen slepen af en aan met water. Er wordt nu voor de tweede keer gezaaid en dat is enorm inspirerend. Onze en jullie bijdragen zijn geweldig en effectief besteed (filmpje bij terugkomst).
De dorpsoudtste (Ladji) hebben we nog niet ontmoet, hij zal er zeker zijn bij de opening van alle nieuwe gebouwen en het dansfeest. We zullen dan zeker de groeten doen uit Onderbanken (waar Annet werkt).
Morgen vervolgen we onze weg naar het Noorden en hopen jullie dan weer een geweldig verhaal te kunnen vertellen. Het blijft verrassend, elke minuuut is anders en om een beeld te vormen: we leven hier in de Middeleeuwen, zonder gekheid, soms is het een film en wij spelen een bescheiden bijrol en soms zelfs de hoodrol. Vanavond hebben Annet en ik gekookt voor de mannen: pasta met een heerlijk saus en hollandse kaas (meegenomen) en natuurlijk hebben we zelf de boodschappen gedaan in het dorp met de jeep. Stel je voor; twee hollandse meiden in ee grote jeep door het dorp zoekend naar westerse eetwaren (en gelukt) en voor de mannen hebben we bier gecoord (geen sinecure in een islamitisch land) maar ach, dan zijn we vrouwen voor!
Heel veel groeten van Annet en Esther, Loek en Jan
Mochten jullie nog een pasend kado zoeken voor 1 van ons... we kunnen nog wat fotoruimte gebruiken op deze site, nu is het maximum beperkt tot 10....
-
11 December 2009 - 07:29
Tiny:
Geweldig om jou enthousiaste verhalen weer te lezen.
Veel plezier nog daar. -
11 December 2009 - 08:55
Marieke:
Ha Annet (en reisgenote(en))!
Ik geef het maar eerlijk toe, ik ben jaloers op jullie!! Wat is het toch geweldig om dat allemaal te mogen meemaken en ervaren. Jullie verhalen schetsen wel een mooi en goed beeld.
Hier op het werk gaat het prima. We missen je wel wat betreft de gezelligheid. Het werk krijg ik met goed doorwerken af, dus je kunt nog wel even daar blijven!
Veel plezier nog!
Veel groetjes uit het koude en regenachtige Zuid-Limburg. -
11 December 2009 - 10:01
Mari-An:
Hee Esther en travelbuddies,
Ik smul weer van de mooie verhalen, maar wel wat weinig foto's ;-) !!!
Op afstand heb ik er 200 voor jullie "gekocht".
Ben benieuwd of deze high tech oplossing werkt. Zie het vanzelf wel.
Enne: je voortgangsrapportage is in procedure! Wat jouw reis ons leert is dat integratie in Afrika andere koek is..... -
11 December 2009 - 10:38
Karina:
Hey Afrika-gangers
Ik vind het super wat jullie daat allemaal doen. Geniet van jullie mooie reiservaringen en van de mooie mensen om jullie heen!
grtz. vanuit Gem. Onderbanken,
Karina
ps. Annet, doe het rustig aan met de afrikaanse wijn........hahaha -
11 December 2009 - 10:39
Monique Outjers:
Hoi meiden,
Ik had vanochtend al geprobeerd om een reactie te verzenden, maar helaas is get mis gegaan. Wat heerlijk dat we jullie reis kunnen volgen (zijn we er toch een beetje bij...) en super dat er al zoveel goeds al te zien is. Ik denk jaloers aan jullie en wens jullie veel plezier en geniet ervan!!
Groetjes Monique -
11 December 2009 - 11:01
René:
Hoi Annet,
De vorige reacties heb ik via mail gedaan omdat ik nog niet doorhad dat het via dit systeem kon. Vanaf nu doe ik dus reageren via dit item. Ik kan je nog meedelen dat de groep collega's die zich aansluiten bij het groepje AA (Afrikareis Annet) groeiende is .....steeds meer collega's vragen om er ook bij geplaatst te worden. Komt dus allemaal dik in orde.
Groetjes enne tot een volgende keer via dit systeem :)
René. -
11 December 2009 - 11:45
Gerard:
Ha, die Christoffel toch... -
12 December 2009 - 09:18
Edgardo:
Weer leuk om te lezen . Vooral over het optutten met de pruiken.
Wat leuk om dan sjaaltjes en geurtjes mee te nemen om te geven.
Maar de pruiken, ze zijn toch niet mijn smaak die jullie hebben opgezet.
groetjes -
12 December 2009 - 15:00
Miranda:
Ha Esther !!! Ze is weer foetsie !!! Groot gelijk heb je! Maak er een mooie tijd van en tot vlug een keer bij Vitae of bij Lizette!!! Noteer alvast 16 januari 2010 in je agenda, dan gaan we wat leuks doen en jij moet erbij zijn !! Groetjes, Miranda -
12 December 2009 - 16:12
May Peters:
Mien leef kenjer, Pratische tip 1: 'Doe moos dich insjmaire!'citaat van Annet toen ze in 1994 op vakantie was, bij mij in Puerto Rico. Dus queridas, op deze breedtegraad is dat ook handig! Anders krijg je van die hammen met mazelen..haaa
Tip 2: Jullie kunnen de foto's opslaan op www.photobucket.com en de link dan op deze pagina zetten. Tadaa!
Ik ben erg verheugd zoveel gelukkkige mensen op de foto's te zien! Leuk, he? Ach, de westerse wereld weet het ook nog niet, maar de dingen die de deurtjes naar dat geluk open zetten, zijn ook: eten, dans en muziek en zon en kleuren. Amen. Leve 'de Begiene' van de Angelaschool, want die hebben al die Berkelaarse meiden in het buitenland wel de protectie meegegeven van de Heilige Christoffel, de Heilige Anthonius!( vind oorringen terug tussen palmen etc.) en vooral de Heilige Judas, die van Hopeloze Zaken. Maar die hebben jullie nog niet nodig gehad, zie ik! Dus gaat nu heen in vrede... haaaaaaaa, azemeertj uch, May -
12 December 2009 - 18:00
Gertie:
hoi ester
geweldig wat jullie daar aan t doen zijn wat ziet het er geweldig uit de gebouwen en alles
geniet er van wat een voldoening ik denk iedere dag aan jullie lieve groetjes gertie
-
13 December 2009 - 09:09
Nonja En Harry:
Hallo reizigers,
wat een verhalen weer, geweldig. Hier in NL staat voor de komende dagen natte sneeuw op het programma. Ik zou dus maar niet te veel aan thuis denken als ik jullie was.
Geniet!!!!!!!!!!!1 -
13 December 2009 - 20:51
Riek:
Ha die Esther
wij vriezen zowat vast, dus geniet maar lekker van de warmte en gezelligheid daar. Zo te zien kan je geen genoeg krijgen van de pruikjes,haha maar daar trappen we niet meer in.Mooi dat jullie zelfs de mannen daar aan het werk krijgen, hou ze maar goed aan de gang. Groetjes, riek -
13 December 2009 - 21:21
Mieke:
Vind jullie echte haar toch leuker.Véél plezier,spanning en avontuur !
Gr.mieke -
14 December 2009 - 07:27
Chantal:
Hallo Annet en medereizigers,
Wat ontzettend leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken. Heel veel pleizer en geniet ervan! Kunnen jullie misschien een beetje zon inpakken en meenemen?? Brr, wat is het hier koud!
Groetjes, Chantal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
